Deze Quiz is voor jou, een spelshow voor een goed doel gepresenteerd door Linda de Mol, had in aflevering vier van seizoen twee (uitgezonden op 3 mei 2021) een vraag over Jezus. Deze Quiz is voor jou was het podium waar Linda de Mol de Bijbel een sprookjesboek meende te moeten noemen.
De vraag die in het programma aan de deelnemers gesteld werd was “wat is de geboorteplaats van Jezus”. Hoeveel deelnemers het goed of fout hadden is niet zo relevant. Wat ik wél relevant vond was dat Linda de Mol niet de Bijbel noemde als bron maar dat het “volgens de volksvertelling Bethlehem was”.
Bekende Nederlanders laten zich vaker erg denigrerend uit over de Bijbel. Maar de Bijbel niet eens willen noemen en betitelen als ‘volksvertelling’ oftewel ‘sprookjesboek’ is niet alleen een enorme belediging aan iedereen die Christen is en wél waarde hecht aan de Bijbel – het is ook historisch gezien een onhoudbare uitspraak.
Er zijn meer dan 39 bronnen buiten de bijbel die meer dan 100 feiten bevestigen over Jezus’ leven en leer. Dat is veel voor iets wat 2000 jaar geleden gebeurde in een uithoek van het Romeinse rijk. (CIP)
De Bijbel historisch betrouwbaar?
Er zijn in de Bijbel talloze verhalen te vinden die buiten de Bijbel bevestigd worden. Daarover zijn veel bronnen beschikbaar. Niet alleen boeken maar ook gedenkstenen (“Steen van Omri“) en een belangrijke vondst als de Dode Zee-rollen. Het is dan ook niet voor niets dat daar door wetenschappers zo veel, en kostbaar, onderzoek naar wordt gedaan.
Natuurlijk staan er in de Bijbel veel zaken die we nu niet (meer) kunnen verifiëren. Maar daarnaast dus ook zeer veel verifieerbare zaken. En de vondst van de Dode Zee-rollen toont aan hoe minitieus en betrouwbaar men deze teksten door de eeuwen heen heeft overgedragen.
Laten we eens één buitenbijbels feit naar voren brengen, tot slot. In juli 2007 werd bekend dat er een kleitablet was ontdekt (zie afbeelding) waarop de naam voorkomt van een belangrijke Babylonische ambtenaar die volgens het Bijbelboek Jeremia met koning Nebukadnessar II Jeruzalem veroverde in het elfde jaar van koning Sedekia van Juda. Alléén het boek Jeremia én deze kleitablet spreken hierover.
Eeuwenlang zou dit gedeelte uit Jeremia als ‘volksvertelling’ kunnen worden beschouwd tótdat “de stenen spreken”. Zoals de kleitablet hierboven, de “Steen van Omri” of de Tell-El-Amarna.
En zo is het vaak gegaan. De Bijbel beschrijft héél veel plaatsen, gebeurtenissen en voorvallen waarvan we sinds de laatste eeuw meer en meer kunnen aantonen vanuit buiten-bijbelse bronnen dat ze daadwerkelijk wáár zijn.
Platform
Ik heb niets tegen Linda de Mol als persoon. Ook niet tegen haar (goedbedoelde) spel- en quizprogramma’s. Dit soort uitspraken echter, waarmee ze dus beweert dat de Bijbel een sprookjesboek is, gaan simpelweg te ver. Helaas iets wat veel BN’ers met regelmaat doen.
De Nederlandse Televisie biedt voor deze verschrikkelijke onkunde op historisch- en religieus gebied een platform. En niet alleen de televisie maar ook tijdschriften en kranten. Media die invloed hebben en kennelijk is er geen redactie die denkt “zouden we niet eerst eens wat onderzoek moeten doen?”.
Wat ik tevens opmerkelijk vind, terzijde, is dat dergelijke uitspraken nooit over andere religies worden gedaan. Kunt u zich voorstellen dat Linda de Mol de Koran zou bestempelen als “volksvertelling”?
Ik troost mij uiteindelijk dan maar met de gedachte dat de gemiddelde kijker van Linda de Mol’s programma’s niet weet dat het woord ‘volksvertelling’ een synoniem is voor ‘sprookje’. Maar toch. Het steekt. Vandaar dit artikel. Omdat het van het grootste belang is, mijns inziens, “de waarheid niet ten onder te houden” (zie Romeinen 1:18).
Vandaag, 1 april 2021, was het twintig jaar geleden dat de eerste huwelijken tussen mensen van hetzelfde geslacht werden gesloten. Ook wel het ‘homohuwelijk’ genoemd. Nederland liep voorop in de gelijkstelling van relaties tussen mensen van hetzelfde geslacht. Hoe ga ik als Christen om met het homohuwelijk?
Het zorgde in orthodox-christelijke kring voor veel ophef. Maar ook daarbuiten. Denk aan de ‘weigerambtenaren’. Ambtenaren mogen sinds 2004 niet meer weigeren om mannen- of vrouwenstellen in de echt te verbinden. Het CDA, met uitzondering van toenmalig senator Wopke Hoekstra, ChristenUnie en SGP stemden tegen het voorstel.
Othodoxe standpunten
Er is in een paar jaar tijd veel veranderd, ook binnen de christelijke gezindte en politiek. Nog steeds zijn er veel scholen en kerken en ook politieke partijen, de SGP en de ChristenUnie, die het huwelijk van twee personen van hetzelfde geslacht verwerpen.
De openstelling van het huwelijk voor paren van hetzelfde geslacht is in strijd met het wezen van het huwelijk als unieke en exclusieve verbintenis tussen één man en één vrouw. Op grond van de Bijbel kan geen goedkeuring worden gegeven aan de homoseksuele praktijk. Uiteraard wordt daarmee niet de homofiele mens afgewezen.
Het Reformatorisch Dagblad citeert emeritus predikant en hoogleraar Dr. J. Hoek:
„Bij alle ontwikkelingen in de cultuur is het huwelijk gebleven. Omdat het door God is ingesteld, zo geloven we. Het huwelijk strekt zich uit over het hele leven. Je bent er met hart en ziel, met huid en haar bij betrokken. Onvoorwaardelijk.”
Paul Blokhuis, van de ChristenUnie, haalde eind 2019 het nieuws met zijn pleidooi voor meer intern partijdebat over het homohuwelijk. Zijn positie hierin is duidelijk: “Mensen die verliefd zijn en houden van iemand van hetzelfde geslacht, hebben aan mij een goede bondgenoot.” Maar de partij zelf heeft in haar beginselverklaring opgenomen:
God heeft al in het begin het huwelijk ingesteld. Deze publieke verbintenis tussen man en vrouw is uniek en waardevol. De overheid erkent en beschermt het huwelijk naar deze oorsprong en betekenis.
Evangelische gemeenten
Ook in Evangelische kring is het ‘homohuwelijk’ (nog) niet geaccepteerd. Er wordt niet veel over gesproken maar in kerken en gemeenten van evangelische signatuur is een homoseksuele relatie in de meeste gevallen simpelweg sowieso niet geaccepteerd. Laat staan een huwelijk tussen mensen van hetzelfde geslacht.
Ik weet van situaties waarbij mensen die homoseksuele gevoelens hebben en daar op een zeker moment openlijk voor uitkwamen (“coming out”) dit betekende dat zij hun functies in de kerk en/of gemeente kwijt raakten. Opeens mogen ze geen deel meer uitmaken van de band die de aanbiddingsdienst leidt. Ze mogen geen oudste meer zijn. Worden ontslagen als docent aan de christelijke school waar ze werken. Of het wordt ze dusdanig moeilijk gemaakt om te functioneren in de kerk of op school dat ze zelf wel vertrekken.
Zo zijn er legio verhalen van homoseksuele mensen die bijvoorbeeld geweigerd werden aan het avondmaal en daarmee publiek “aan de schandpaal” gingen want: in veel kerken wordt het afgekondigd (kerkelijke tucht) wanneer iemand niet meer mag deelnemen aan het avondmaal!
Zelfmoord onder jongeren
Een tijdje terug kreeg ik een vriendelijke email van een jonge vrouw die onderzoek had gedaan naar homoseksualiteit en de Evangelische beweging. Zij voegde haar bronnenonderzoek bij haar email. Het blijkt dat onder christelijke jongeren die deze gevoelens hebben zelfmoordgedachten meer voorkomen en het aantal zelfmoorden ook daadwerkelijk hoger is!
Dat is een schokkende constatering. Wie schieten als gelovigen enórm tekort richting mensen die worstelen met deze gevoelens. Hen afwijzen of continue voorhouden “dat zijn zondige gedachten” of de homoseksuele levensstijl in kerk en onderwijs nadrukkelijk afwijzend bespreken zal er toe (kunnen) leiden dat deze jonge mensen zichzelf het leven ontnemen! Dat willen we toch niet op ons geweten hebben?!? Is ons “grote gelijk” het kostbare leven van een ander waard?
Status van het huwelijk
Een grote vergissing die, in mijn ogen, wordt gemaakt is dat het burgerlijk huwelijk op één lijn wordt gesteld met de kerkelijke inzegening van de relatie. Overigens bestaat die kerkelijke inzegening nog niet eens zo lang in Nederland.
Wie zich een beetje verdiept in het huwelijk en de gewoonten en gebruiken in de afgelopen eeuwen ziet dat er toch regelmatig andere gewoonten en gebruiken waren.
De kerk speelde daarin soms een vreemde rol. Zo was het huwelijk bedoeld om de seksualiteit te beteugelen, zowel “binnen als buiten het huwelijk”. Het huwelijk was, en is dat nog steeds, bedoeld om monogamie als norm te hanteren. Oók het huwelijk tussen twéé personen van hetzelfde geslacht. Dat is namelijk de norm in onze cultuur.
Middeleeuwen
In de middeleeuwen was een huwelijk wel geldig, maar niet wettelijk geregeld. Met alle (soms nare) gevolgen van dien. Trouwen in de middeleeuwen “ging om familiebelangen, beteugeling van de lust en het voortbrengen van nageslacht.”
Een kerkelijke trouwceremonie was vaak niet aan de orde. Dat valt te verklaren uit het feit dat het christendom in deze vroege periode sterk was beïnvloed door het monnikendom en de leer van de kerkvaders. Volgens Augustinus was seksualiteit per definitie zondig. Getrouwde mensen konden een zondig leven weliswaar deels compenseren door een combinatie van huwelijkse trouw en het voortbrengen van kinderen, maar een maagdelijk leven genoot toch de voorkeur. Een bruiloft was daarom in de ogen van de kerk geen reden tot een feestje en zeker niet in het huis van God. (Historiek)
In de 13e eeuw veranderde dat en werd het huwelijk een ‘sacrament’. Maar tijdens de Reformatie veranderde dat.
In de ogen van Johannes Calvijn was het “een hersenloze lichtvaardigheid” dat de katholieken het huwelijk eerst promoveerden tot sacrament om het vervolgens te bestempelen tot “vleselijke vuiligheid”. [..] In 1580 besloten de Staten van Holland dat mannen en vrouwen die wilden trouwen dit moesten melden aan predikant of magistraat van de woonplaats. Als er na bekendmaking geen beletselen bleken, kon het huwelijk worden gesloten. Voor protestanten gold dat zij trouwden in de kerk, katholieken en anderen op het stadhuis. (Historiek)
In Nederland is in artikel 68 van Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek tegenwoordig bepaald:
“Geen godsdienstige plechtigheden zullen mogen plaats hebben, voordat de partijen aan de bedienaar van de eredienst zullen hebben doen blijken, dat het huwelijk ten overstaan van de ambtenaar van de burgerlijke stand is voltrokken.”
Mozes en zijn Nubische Vrouw
Een kerkelijk huwelijk of inzegening is daarmee wettelijk gezien van ondergeschikt belang geworden. Plat gezegd: “leuk voor christenen dat ze ook in de kerk een feestje willen hebben, maar niet zonder dat er éérst een burgerlijk huwelijk bij de trouwambtenaar is geweest”.
ChristenUnie en de SGP maken in mijn ogen de vergissing, zoals veel othodoxe en evangelische christenen, dit burgerlijk huwelijk en de kerkelijke inzegening van de relatie als één en hetzelfde fenomeen te zien. Het burgerlijk huwelijk echter staat onder toezicht van de overheid. Het is een wettige verbintenis, een contract tussen twee mensen.
Bijbelse Norm?
Voor wie wil dat we de “Bijbelse norm” implementeren .. wat moeten we dan met het volgende: hebt u wel eens nagedacht over het feit dat in de Bijbelse Tijden polygamie toegestaan was? Zie bijvoorbeeld Genesis 25:6; lees de verhalen over de (vele) bijvrouwen van de Koningen van Israël en ook Mozes had twee vrouwen, zijn eerste vrouw was een Nubische of Ethiopische vrouw (vergelijk Num. 12).
Bijbels gezien bestaat er helemaal niet zoiets als ‘een kerkelijk huwelijk’. Het zou een studie op zich vergen maar in de Bijbel is het huwelijk óók (gewoon) een reguliere “juridische overeenkomst”. Een burgerlijk huwelijk dus.
In het Nieuwe Testament vinden we helemaal geen aanwijzingen over hoe een huwelijk geregeld dient te worden – men ging gewoon uit van de lokale praktijk en wetgeving zoals de bekend was bij de Joden én de ‘heidenvolken’. En hoe ging dat in het Oude Testament? We lezen er niet eens zo gek veel over.
Bijbel en het Huwelijk?
Het eerste ‘huwelijk’ in de Bijbel had weinig overeenkomst met onze huwelijksvoltrekking. En ook vele eeuwen daarna ook nog niet. Het was meer een soort van “maatschappelijk erkend samenwonen”. Wie, als man en vrouw, besloot met elkaar verder te gaan ging een publieke verbintenis aan.
Toen zei Adam: “Deze is ditmaal been van mijn beenderen, en vlees van mijn vlees! Deze zal mannin genoemd worden, want uit de man is zij genomen”. Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten; en zij zullen tot één vlees zijn. (Genesis 2:23-24)
Volgens Gen. 25:67 bracht Izak zijn aanstaande bruid “in de tent van zijn moeder Sara” (met andere woorden, ze werd onderdeel van de familie). Daarna staat er dat zij zijn vrouw werd. Boaz en Ruth: een huwelijksvoltrekking door het te laten weten aan de ‘oudsten van de stad’ (burgerlijk huwelijk), Jozef en Maria? Er zijn ook andere huwelijken, bijvoorbeeld de bruiloft in Kana (Joh. 2:1-12). Dat was een groot feest. De Bijbel schrijft dus niet voor ‘hoe het moet’ maar beschrijft hoe het ging en sluit daarbij aan op de lokale praktijk.
Echtscheiding Als een man van zijn vrouw wilde scheiden kon hij haar wegsturen. Hij moest haar dan wel een scheidbrief geven, waarin hij verklaarde dat deze vrouw niet vanwege overspel was weggestuurd. De vrouw kon met de brief “haar eer bewaren” en een nieuw huwelijk aangaan (Deuteronomium 24:1-2).
Een parktijk waarvan de Here Jezus overigens duidelijk liet blijken dat hij die afschuwelijk vond en van liet weten dat die alléén maar was toegestaan omdat mensen zo hard waren (Matteüs 19: 3-10). Paulus schrijft dan ook in dit verband: “Mannen, heb uw eigen vrouw lief, zoals ook Christus de gemeente liefgehad heeft en Zich voor haar heeft overgegeven.” (Efeze 5:25).
Geestelijke betekenis
Het huwelijk heeft ook een geestelijke betekenis. Het wordt gebruikt als illustratie van de relatie die Christus heeft met de Gemeente, de liefde die Hij voor Zijn Gemeente heeft. Die verhouding werd geschetst, vergeleken, met het menselijke referentiekader: de relatie tussen een man en een vrouw, een huwelijksrelatie zoals die toen bekend was en gepraktiseerd werd.
Vaak wordt het omgedraaid en wordt het huwelijk ‘vergeestelijkt‘. Het huwelijk wordt dan als afspiegeling gezien van de relatie tussen Christus en de Gemeente. Dat is, mijns inziens, een onjuiste manier van omgang met de tekst.
Homoseksualiteit in de oudheid
In de Bijbel zie je geen officiële relaties tussen mensen van hetzelfde geslacht. Dat heeft een aantal redenen. Maar de belangrijkste is dat het, ook buiten Israël, meestal simpelweg “not done” was. In de 1e eeuw voor Christus werd bijvoorbeeld homoseks onder de Kelten beschreven:
“Hoewel ze knappe vrouwen hebben, gaan ze er weinig mee om; ze voelen zich eerder aangetrokken tot een wilde passie voor knuffels met mannen. Ze liggen meestal op dierenhuiden op de grond en rollen rond met aan elke kant een slaper. Het meest ongelooflijke is echter dat ze zich geen zorgen maken over hun eigen fatsoen, maar gewillig de bloesem van hun lichaam aan anderen overgeven; en ze beschouwen het niet als een schande, maar beschouwen het eerder als oneerlijk als een van hen het hof wordt gemaakt en de aangeboden gunst niet accepteert.” (Diodor Siculus: historische bibliotheek 5.32.7). Ook Aristoteles (384-322 v.Chr) schreef er al afkeurend over.
De Koran geeft ook in verschillende delen aanleiding om homoseks te veroordelen. Deze citaten zijn voor vele moslims reden om de geaardheid te verbieden. Zo lezen we: “”Nadert gij van alle schepselen de mannen? En verlaat gij uw vrouwen, die uw Heer voor u heeft geschapen? Neen, gij zijt een volk dat de perken te buiten gaat.” (lees hier verder). En ook de Griekse en Romeinse maatschappij was niet zo ‘homovriendelijk’ als wij wel denken (we herkennen in dit artikel overigens de door Paulus genoemde “knapenschenders” 1 Kor. 6:9, 1 Tim. 1:10). En al helemaal niet vrouwvriendelijk, maar dat terzijde..
De Bijbel is niet minder veroordelend over homoseks. En het is iets van alle tijden dat dit veroordeeld werd, op een aantal cultueren na zoals (kennelijk) bij de Kelten.
Historische context
De réden dat het in de Bijbel veroordeeld werd was (meestal) omdat het te maken had met de losgeslagen seksuele moraal van de heidsense afgoderij. En niet alleen homoseksuele activiteit maar ook prostitutie en ander gedrag hoorde daar bij, zoals drankgelagen. De Bijbel sluit aan, zie eerder, bij hoe er in de cultuur over het algemeen over gedacht werd in die tijd. Homoseksuele relaties worden niet genoemd in de Bijbel. Wel seks tussen mensen van hetzelfde geslacht.
Let in het bijzonder eens op de context van Romeinen 1, een gedeelte dat vaak aangehaald wordt om homoseksuele relaties af te wijzen. Er worden door Paulus een groot aantal zaken genoemd waaraan men ‘de heidense wereld’ kan herkennen. Waaronder homoseks. Dat is wezenlijk anders dan een homoseksuele relatie.
Waar Paulus, denk ik, naar verwijst is het eerder genoemde gedrag wat bij de Grieken en Romeinen voorkwam: wel getrouwd, maar ondertussen met “de schandknaapjes” homoseks bedrijven. Gaat het dan over homoseksuele relaties óf over een losgeslagen seksuele moraal, misbruik (zie verder) en ontrouw waar hij zich tegen verzet?
Zij immers hadden de waarheid Gods vervangen door de leugen en het schepsel vereerd en gediend boven de Schepper, die te prijzen is tot in eeuwigheid. Amen. (Rom 1:25)
De essentie is dat mensen die God niet volgen hun eigen gang gaan; moreel, seksueel, elkaar beschadigend, misbruik makend van mensen op allerlei manieren:
En daar zij het verwerpelijk achtten God te erkennen, heeft God hen overgegeven aan een verwerpelijk denken om te doen wat niet betaamt:vervuld van allerlei onrechtvaardigheid, boosheid, hebzucht en slechtheid, vol nijd, moord, twist, list en kwaadaardigheid; oorblazers, lasteraars, haters van God, verwatenen, overmoedigen, grootsprekers, vindingrijk in het kwaad, hun ouders ongehoorzaam; onverstandig, onbestendig, zonder hart of barmhartigheid. Immers, hoewel zij de rechtseis van God kenden, namelijk, dat zij, die zulke dingen bedrijven, de dood verdienen, doen zij ze niet alleen zelf, maar schenken ook nog hun bijval aan wie ze bedrijven. (Rom 1:28-32)
Waar spreekt Paulus hier over? Mensen die zich van God afkeren. En waaraan zij herkend kunnen worden. Mensen die elkaar beschadigen, door te lasteren, overspel te bedrijven (in allerlei vormen, waaronder homoseks met prostituees en schandknaapjes terwijl ze getrouwd waren), God te haten, te moorden, ruzie te maken, elkaar géén barmhartigheid te tonen (mensen die het moeilijk hebben helpen)..
Het is niet zo dat de Bijbel homoseksuele relaties aanmoedigd. Integendeel. De Bijbel spreekt eigenlijk alleen maar over relaties tussen mannen en vrouwen, want zo is de mens (en nagenoeg de hele natuur) ingericht: mannelijk/vrouwelijk. Het is voor de overleving van de soort noodzakelijk. Maar het (gehuwd) samenleven van een paar van hetzelfde geslacht kun je, op basis van teksten als Romeinen 1, in mijn ogen niet veroordelen. Het gaat hier, nogmaals, om een totaal andere situatie. De context is enorm belangrijk altijd in de uitleg van de Bijbel – zo ook hier!
Verwerping Bijbel
Binnen de homobeweging zien we (wel) dat de Bijbel in zijn algemeenheid verworpen wordt. Of beter gezegd: de interpretatie er van door de orthodoxe en (meeste) evangelische kerken.
Uit een rapport (mirror) van de CGK: “De homobeweging bestrijdt niet alleen discriminatie van homoseksuelen maar ook traditionele ethische opvattingen, zeker wanneer die op de Bijbel gebaseerd zijn”.
In het rapport lezen we ook dat -wat ik eerder aanhaalde- in de klassieke oudheid homoseksuele relaties tussen vrije mensen niet werd geaccepteerd. Homoseks had dus, nogmaals, in die tijd vooral te maken met seksueel misbruik van onvrije mensen (slaven). Mede een reden waarom Paulus zich er hevig tegen verzette! Want in Christus bestaat niet zoiets als een “vrije” of slaaf, iedereen is gelijk in de ogen van God. Mensen als ondergeschikt “voorwerp” gebruiken is daarom tegen de wet van God. En dát is waarom hij in de brief aan de Romeinen dit aanhaalt. Niet om homoseksuele relaties aan de kaak te stellen (immers: die bestonden in die tijd, officieel althans, simpelweg niet).
Vrijheid om anders te denken?
Ik las een citaat op Facebook van iemand, zelf géén christen, over dit onderwerp. Hij schreef: “Vrijheid in Nederland is anno 2021 steeds meer dat iedereen hetzelfde moet denken en vinden.” en daar kan ik mij in vinden. Wanneer iemand als christen, moslim of niet-gelovige ergens een bepaalde visie op heeft is dat op grond van onze wetgeving toegestaan.
Dat betekent óók dat kerken en scholen in principe het recht hebben om het homohuwelijk of relaties tussen mensen van hetzelfde geslacht als niet passend binnen de Bijbelse normen en kaders te beschouwen.
Echter! Naar mijn mening moeten we niet alleen voorzichtig zijn hóe we dat doen, zeker in het onderwijs, óók moeten we niet plompverloren onze eigen visie -die we vaak tot “De Bijbelse Waarheid” verklaren zonder zelfs ook maar de context te kennen of onderzoeken- dwingend willen opleggen.
Net zo goed als dat de overheid of actiegroepen niet dwingend kunnen opleggen aan scholen en kerken homoseksualeit te accepteren als normaal menselijk gedrag. Want: biologisch gezien is dat een probleem. Wel zou je kunnen stellen: “we accepteren als maatschappij dat mensen anders voelend zijn, zo is het leven”. Een ander dwingend onze moraal opleggen kán niet en mág niet, alleen al omdat we daarmee mensen ernstig beschadigen en zelfs de dood injagen(!) immers?
Het is het gevolg van de zondeval, de gebroken wereld waarin we leven. Het perfecte plaatje bestaat niet meer!
Interpretatie van de Bijbel
Maar bovenal moeten wij als Christenen de maatschappij waarin wij leven niet willen dwingen volgens onze interpretatie van “de Bijbelse Normen en Waarden” te leven.
De wereld waarin wij leven staat immers niet onder het gezag van de Bijbel, onder het gezag van God? Integendeel. Zij erkent God niet. Waarom zouden wij als Christenen dan hen ónze, van de Bijbel afgeleide, normen en waarden willen opleggen?
Wanneer we als Christenen een probleem hebben met het wereldlijke huwelijk, een wettige overeenkomst tussen twee mensen, wanneer die tussen twee mensen van hetzelfde geslacht zijn gaan we “ons boekje te buiten”. De (seculiere) maatschappij en de kerk, gemeente van Christus, zijn twee verschillende werelden.
Cultureel bepaald
Eerder al haalde ik aan dat we in de Bijbel polygamie zien. En dat wordt niet expliciet afgekeurd. Homoseksuele relaties zien we niet. Die waren er in die tijd simpelweg niet. Wel homoseks, in relatie tot bepaalde culturen, prostitutie en religieuze gebruiken en opvattingen en daarom werden deze absoluut afgekeurd. Mede, of wellicht zelfs in het bijzonder, omdat het ook vaak misbruik van onvrije mensen (slaven) betrof!
De Bijbel is voor wat betreft het huwelijk (inclusief polygamie) mede cultuurbepaald. Dat wil zeggen: we zien door de Bijbel heen de maatschappij zoals die toen was. We krijgen een uniek inkijkje in de cultuur, gebruiken en opvattingen die heersend waren. En hoe de gelovige Jood (Oude Testament) en Christen (Nieuwe Testament) daar in die tijd tegenaan kijkt.
We zien dat dit de toenmalige maatschappelijke normen en waarden waren. Maar ook moeten we zien dat er bepaalde zaken in de toenmalige maatschappij wel degelijk afgekeurd werden. Ik noem een zijstraat: de afgodendienst inclusief kinderoffers(!) aan de Baäl. Dat was “een gruwel” schrijft de Bijbel.
Betekent dit dat we nu de veranderde maatschappelijke normen en waarden móeten accepteren? Nee. Zoals in de Bijbel bepaalde zaken wel degelijk werden afgewezen die ook toen maatschappelijk geaccepteerd waren en afgewezen werden, zijn er nu ook zaken die maatschappelijk geaccepteerd zijn en we mogen afwijzen op basis van onze christelijke normen en waarden.
Wat héél belangrijk is: dit is alleen geldig binnen onze eigen geloofsgemeenschap. De Gemeente van de Here Jezus Christus is een apart gezet, een geheiligd, volk. Net als dat Israël dat was. Dat betekent dat wij als gelovigen, binnen onze eigen kring, eigen normen en waarden er op na mogen en kunnen houden. De maatschappij bepaalt niet wat wij “moeten” accepteren binnen onze eigen kring.
Anderzijds bepalen wij als gelovigen (dus ook) niet wat de maatschappij acceptabel moet vinden. Zoals de Bijbel immers zegt:
17 Dit zeg ik dan en betuig ik in de Here, dat gij niet langer moogt wandelen zoals ook de heidenen wandelen, in de ijdelheid van hun denken, 18 verduisterd in hun verstand, vervreemd van het leven Gods om de onwetendheid, die in hen heerst, om de verharding van hun hart. 19 Zij hebben zich immers in hun verdoving overgegeven aan de losbandigheid om gretig winst te slaan uit allerlei onreinheid. 20 Maar gij geheel anders: gij hebt Christus leren kennen. 21 Gij toch hebt van Hem gehoord en zijt in Hem onderwezen, gelijk dit de waarheid is in Jezus, 22 dat gij, wat uw vroegere wandel betreft, de oude mens aflegt, die ten verderve gaat, naar zijn misleidende begeerten, 23 dat gij verjongd wordt door de geest van uw denken, 24 en de nieuwe mens aandoet, die naar (de wil van) God geschapen is in waarachtige gerechtigheid en heiligheid. 25 Legt daarom de leugen af en spreekt waarheid, ieder met zijn naaste, omdat wij leden zijn van elkander. – Efeze 4.
Maatschappelijk gezien is een huwelijk tussen mensen van hetzelfde geslacht geaccepteerd. Ik heb daar geen moeite mee. Binnen de kerken is er ook steeds meer acceptatie. Inclusief het “inzegenen” van dergelijke relaties. Wat mij betreft kan een homoseksuele relatie tussen ‘vrije mensen’ , die hier voor kunnen kiezen, dan ook gewoon bestaan. Als daar maatschappelijk draagvlak voor is, wie ben ik daar tegen te zijn?
Kerkelijke inzegening?
Kan zo’n relatie in de kerk “ingezegend worden”? Daar zie ik, vanuit de Bijbel, geen echte reden voor. Omdat deze relatievorm in de Bijbel eenvoudigweg niet bestaat. Dat zou tegelijkertijd overigens eveneens een reden kunnen zijn om het wél toe te staan en doen. Het wordt immers nergens verboden? Nog afgezien van het feit dat het huwelijk in de Bijbel niet eens als een “sacrament” is ingesteld. Zoals Calvijn nogal ontactisch heeft geformuleerd: het huwelijk als sacrament? Dat was een “hersenloze lichtvaardigheid”.
Jij bent een zondaar!
Moeten we mensen die een homoseksuele relatie hebben bestempelen als “zondaar” zoals de CGK en andere orthodoxe kerken doen? Alleen als we ook zo eerlijk zijn ons zelf als zondaar te bestempelen!
Hun relatievorm, zo ben ik van mening, kan niet als zonde worden bestempeld. Hoogstens als iets dat oorspronkelijk, ook biologisch gezien, zo niet bedoeld was. Maar doen we niet allemaal dingen die oorspronkelijk gezien niet zo bedoeld waren? We leven niet meer in de paradijselijke toestand immers? De mens als “beelddrager van God” bestaat niet meer maar is een “beelddrager van Adam”.
“Adam … verwekte (een zoon) naar zijn gelijkenis, als zijn beeld”. (Genesis 5:3)
Door de zondeval is de mens veranderd. Zijn er dingen in onze lichamen en geest veranderd. En dat “oude lichaam” gaat op een dag het graf in. Het is de vernieuwde geest die telt en na het sterven naar de Here gaat.
Want allen hebben gezondigd en derven de heerlijkheid Gods, en worden om niet gerechtvaardigd uit zijn genade, door de verlossing in Christus Jezus. (Rom 3:23,24)
Homoseksuele mensen zijn, net als ieder ander mens, zondaar. Wat is (dan) de zonde van de mens? God niet erkennen. Wie zijn leven aan Jezus heeft gegeven is een kind van God. Wordt daardoor een nieuwe schepping! Het is niet aan u en mij om vervolgens iemand op basis van zijn gevoelens of relatie te gaan bestempelen als “zondaar”.
Wijs mensen met een homoseksuele gevoelens of relatie niet af. Wie een scheiding maakt tussen “de homoseksuele praktijk” en “homofiele gevoelens” geeft, mijns inziens, aan nooit écht te hebben geluisterd. Laten we daar eens mee beginnen. Luister naar ze. Toon begrip. In het bijzonder de jongeren! Drijf ze niet de dood in(!) met denigrerende opmerkingen, botte veroordeling en afwijzing. Veroordeel ze niet “met de Bijbel in de hand”. Want als u met één vinger naar de ander wijst, wijzen er drie naar u zelf.. Of, om het in Bijbelse termen te zeggen: “Laat wie zonder zonde is de eerste steen werpen”.
Van Genesis tot Golgotha – Planning en Realisatie loopt vaak niet echt synchroon. Dat merkte ik vandaag maar weer eens toen ik een fietstochtje ging maken.
De route in het leven loopt vaak niet zoals je verwacht in het leven. Planning en realisatie kunnen nogal eens verschillen. De bedoeling van het ontstaan van de mensen was dat de mensen in vrede met God zou leven. Dat gebeurde niet. Integendeel. Het liep allemaal nogal fout af.
En het was de bedoeling, of verwachting, van de aanhangers van Jezus dat Hij Koning van Israël werd. Maar Hij stierf aan een kruis. Liep dus ook fout af, zou je denken.
Een mislukt plan? Is de schepping mislukt? Was de kruisdood van Jezus het einde van een mislukte poging tot verkrijgen van het Koningschap over Israël?
Vijftien jaar artikelen, bijbelstudies, stukjes over theologie, kerk en Evangelische beweging. Een aantal publicaties en video’s, preken (ook te downloaden in mp3 Audio-format).
Het is al weer vijftien jaar geleden dat ik begon met een bijbelschool-opleiding via Moody Bible Institute. En ik heb er toen ook een “blogje” voor gestart. Inmiddels is de opleiding via Moody al lang afgerond. Op dit moment studeer ik via Christian Leaders Institute.
Moody Bible Institute
In Nederland had je -in mijn ogen- na het verdwijnen van de ‘Brandpunt Bijbelschool’ en de Scofield Cursus van Het Morgenrood geen interessante deeltijdopleidingen meer, laat staan een mogelijkheid om thuis -in eigen tempo en wanneer het mij uitkomt- te studeren. Dus kwam ik na veel zoeken uit in de V.S., bij het Moody Bible Institute. Ze bieden nog steeds online programma’s aan maar het programma dat ik indertijd volgde helaas niet meer. Wel een vergelijkbare:
en ook een mooie Scofield-leergang. Zie deze link voor meer informatie. Het Certificaat van Moody is het énige “diploma” dat ingelijst aan de wand van mijn werkkamer hangt. Want ik heb hier vijf jaar in gestoken en denk er nog vaak met plezier aan terug, grijp nog regelmatig terug naar het materiaal, en maak nog steeds gebruik van de hiermee opgedane kennis.
Aanbod Bijbelscholen
In Nederland is nog steeds weinig aanbod, het BijbelCollege van Yarah, waar ik zelf bij betrokken ben, de trainingen van Emmaus en de ETS opleidingen. Aan de ETS hangt echter, net als bij de meeste opleidingen, wel een behoorlijk prijskaartje en het wordt op locatie gegeven.
Hoewel ik begrijp dat het maken van zo’n programma geld kost, net als salaris docenten en huur locaties, vind ik persoonlijk toch dat het te veel is voor een niet erkende opleiding. Daarnaast zijn er de afgelopen jaren allerlei “bijbelscholen” ontstaan die specifiek gerelateerd zijn aan bepaalde bewegingen en opvattingen waar ik totaal niet achter sta. Ook bieden ze vaak geen volledig programma aan.
Ervaringen met studeren op afstand
Het doel was om te schrijven over mijn ervaringen met betrekking tot het ‘studeren op afstand’. Omdat het, om de stof die je bestudeert goed op te nemen, handig is samenvattingen te maken. En die heb ik onder andere op dit blog geplaatst. Omdat ik dacht “wellicht hebben anderen er ook iets aan”.
Dat bleek zo te zijn. Het bescheiden blogje werd een vrij druk bezochte site. En al snel schreef ik er meer stukjes op.
Al weer vijftien jaar geleden dat het begon… Voor mijn gevoel was het ‘als gisteren’ toen de doos met boeken van Moody arriveerde. En de ervaringen zijn ronduit positief. Dat zal niet voor iedereen zo uitpakken. Het moet je wel liggen om thuis te studeren. Voor mij persoonlijke is en was het een uitkomst.
Nieuwe website
Het ‘blog’ was zodanig gegroeid en krijgt dusdanig veel bezoek, inmiddels al ruimschoots 200.000+ bezoeken, dat ik al een tijdje overwoog het te ‘migreren’ naar een eigen website, onder eigen domeinnaam. Waardoor het beter te onthouden en vinden is voor veel mensen. De oude blog blijft nog een tijd bestaan maar wordt niet meer bijgewerkt. De inhoud er van is volledig overgezet naar deze website.
Nu had ik nog een domeinnaam die ooit voor een andere site werd gebruikt. Ik had deze altijd vastgehouden en vond het wel een gepaste domeinnaam voor deze site. Het was even een klusje om alles over te zetten maar persoonlijk vind ik het de moeite waard!
Vandaar dat vanaf vandaag het blog “Bijbelschool @Home” nu te vinden is op zijn eigen domeinnaam: bijbelstudie.info.
Nagenoeg alle Amerikaanse presidenten zweren bij hun bevestiging tot president ‘op de Bijbel’ en leggen de eed af. Lang ging altijd het verhaal dat deze eedaflegging op “de bijbel van de Vrijmetselarij” was. En gedeeltelijk is dat ook waar.
Hoewel de Amerikaanse grondwet het niet vereist hebben de meeste presidenten de ambtseed afgelegd met hun rechter- of linkerhand op een bijbel. Verschillende van de Founding Fathers, waaronder George Washington, waren vrijmetselaars.
Presidenten George H.W. Bush, Carter, Eisenhower en Harding gebruikten ook dezelfde Bijbel toen ze werden ingewijd. Als de Lodge er geen gebruik van maakt, is de Washington Bible te zien in het Federal Hall National Memorial.
Heel veel presidenten deden dit dus niet. Waaronder ook Donald Trump. Hij maakte gebruik van de zogenaamde “Lincoln Bible” die ook door Barack Obama was gebruikt. Deze Bijbel dankt zijn naam aan het feit dat Lincoln deze gebruikte voor zijn beëidiging (maar het was niet zijn eigendom).
Joe Biden gebruikt(e) een andere Bijbel, namelijk de familiebijbel. En dat doet hij niet zonder reden volgens Christianity Today.
De Biden-bijbel bevat 127 jaar familiegeschiedenis, maar experts zeggen dat het ook een belangrijk symbool is voor de nieuwe president. De keuze om de ambtseed af te leggen op deze specifieke tekst zegt iets over wat Biden gelooft over de Verenigde Staten, het presidentschap, de katholieken in dit land en het werk dat voor hem ligt, terwijl hij probeert zijn belofte na te komen om ‘de ziel van Amerika.”
“Hij legt niet alleen zijn ambtseed af met de Bijbel, maar zegt dat het de essentie weerspiegelt van wie hij is, en zijn familie-erfgoed, en zijn eigen geloof”, zegt Robert Briggs, president en CEO van de American Bible Society.
Het verhaal dat de presidenten “allemaal zijn ingezworen op de Vrijmetselaarsbijbel” (en de soms vergaande conclusies die daaraan worden verbonden) is dus niet waar. Wat wel waar is: veel van de ‘fouding fathers’ behoorden tot de Vrijmetselarij.
Was de bestorming van het Capitool door aanhangers van Donald Trump, op 6 januari 2021, een mislukte staatsgreep of de zwanenzang van Trump en zijn aanhangers? Of, speelt er heel iets anders? En was het binnendringen van het Capitool inderdaad zo uniek als dat wij nu denken?
Een uitgebreide analyse van de situatie in de Verenigde Staten. Met name ook de rol van de Evangelische christenen komt hier naar voren. Zowel in de VS als in Nederland.
De Bestorming van het Capitool
De media deden er live verslag van. Zelf zat ik tot diep in de nacht het nieuws te volgen via CNN en BBC World. Ondertussen op Facebook Messenger en Whatsap met vrienden uit de VS en familie berichten uitwisselend. Schokkend.
Ik kon mijn ogen niet geloven alhoewel vrienden in de VS en ik het er de afgelopen maanden al een paar keer over hadden gehad, en ook in de familiekring er over gesproken was, dat zoiets zomaar zou kúnnen gebeuren. Maar toch, je verwacht het niet. Je gaat er vanuit dat de politie bijvoorbeeld voorbereid was en de bewaking op orde zou zijn.
Trump die zijn aanhangers opjutte op te trekken naar Capitol Hill, vervolgens zelf in het Witte Huis afwachtte op wat ging komen. Volgens CNN bevond Trump zich in de zogeheten ‘West Wing’ onder andere samen met dochter Ivanka en wat andere ‘getrouwen’. Volgens diverse bronnen was het ook met name zijn dochter Ivanka die “drie kwartier op hem ingepraat had” om er voor te zorgen dat hij zou gaan oproepen de bestorming te stoppen. Maar je kan ook andere gedachten hebben over wat daar plaatsvond in die ‘West Wing’.
Wat er gebeurde was ongehoord in de (recente) geschiedenis. William Barr, voormalige procureur-generaal en tot in december een steun en toeverlaat van Trump:
Trump’s gedrag te midden van het geweld rondom Capitol was een ‘verraad aan zijn ambt en aanhangers’
Wie waren die indringers? Waarom bestormden ze het Capitool in Washington? Wat was de rol van de (evangelische) christenen? Wat is de invloed van het ‘Trumpisme’ in Nederland? En wat hebben de ‘profeten van Achab’ te maken met deze situatie? De rechtsradicalen, national rifle association, birthers, evangelicalen. Ze vonden elkaar in één man. Trump. Een bizarre combinatie van gebeurtenissen en groeperingen.
In het bijgaande, uitgebreide, artikel een analyse van de situatie – op basis van feiten, verslagen, artikelen, gesprekken met Amerikaanse vrienden en bekenden.
Als geheel is de Thora, de eerste vijf boeken van de Bijbel of ook wel de “boeken van Mozes” genoemd, een anoniem werk. Er staan wel verwijzingen in naar het auteurschap van Mozes, althans op zijn minst voor delen er van.
Wie heeft de eerste vijf boeken van de Bijbel geschreven? Traditioneel werd Mozes aangewezen als de auteur door de Joden en Christenen. Daar is in de 19e en 20e eeuw verandering in gekomen. Wetenschappers kregen op basis van tekstonderzoek andere inzichten.
Binnen wetenschappelijke kringen kwam de opvatting dat er een andere schrijver of groep van schrijvers moest zijn geweest en Mozes daarom niet de schrijver van de Thora was – en zoals we konden zien is dat in elk geval gedeeltelijk ook juist.
Men ging daarin zo ver dat men stelt dat de boeken van Mozes en product van een véél latere tijd is geweest. Ergens in de periode 600-400 v.Chr., tijdens en na de Babylonische ballingschap. Ik kan daar verder niet heel diep op in gaan, maar het heeft ook te maken met opvattingen als zou men tijdens de ballingschap een relgieus handvat hebben willen bieden aan de Joden in de diaspora etc.
Ook alle andere OT’ische geschriften worden zo’n beetje in deze periode geplaatst door de moderne wetenschap. Wat betekent dat het hele oude testament daarmee grotendeels verzonnen literatuur is en feitelijk gezien geen enkele historische, laat staan religiueze, waarde heeft.
Als Mozes de Thora niet schreef, wie dan wel?
De wetenschappelijke opvatting, althans onder de meeste wetenschappers, is dat de Thora is samengesteld uit vier verschillende documenten, waarvan de verhalen met elkaar zijn verweven tot vijf boeken die een min of meer samenhanged verhaal vertellen. Dit staat bekend als ‘de documentaire hypothese’. Je kunt hier de vergelijking trekken, overigens, met de opvattingen die er heersen over de synoptische Evangeliën.
De documentaire hypothese, en haar nadere uitwerking, is niet zondermeer ‘de waarheid’ en zeker niet onomstreden. Laat staan dat er consensus over is, zoals sommige claimen, in de wetenschappelijke wereld.
Eén van de problemen met deze hypothese is dat het gebaseerd is op een aantal ‘sturende aannames’. Wanneer er sprake is van sturendeaannames -waaronder bijvoorbeeld het op voorhand verwerpen van orthodoxe opvattingen- maar ook de hypothese an sich is er in mijn optiek sprake van pseudo-wetenschap.
Een (redelijk uitgebreide) studie over de documentaire hypothese, het ontstaan en de auteurs van de eerste vijf boeken van de Bijbel. U kunt de studie hier gratis downloaden (14 pagina’s, A4, PDF).
____
Delen uit deze studie zijn ook terug te vinden in, en is een aanvulling op, mijn eerdere publicatie “Dat Geloof Ik Niet“
Wat te doen als er sprake is van valse profetie? Dat is: wanneer mensen claimen namens God te spreken maar overduidelijk niet namens Hem het woord hebben gevoerd?
2 Petrus 1:21 (NBG51) “want nooit is profetie voortgekomen uit de wil van een mens, maar, door de heilige Geest gedreven, hebben mensen van Godswege gesproken“
Wanneer iemand dus een profetie spreekt, als in “Zo spreekt de Here” of “God laat mij zien dat” claimen zij woorden van God te spreken. En woorden van God zijn altijd Waar. Wanneer je dus profetie uispreekt, ook zogenaamde “nieuw-testamentische profetie” móet deze waar zijn. Is deze profetie onwaar, dan is er sprake van een valse profetie én dientengevolge een valse profeet.
De Here Jezus zei over dit soort profeten
Matteüs 7:15 (NBG51) “Wacht u voor de valse profeten, die in schapevacht tot u komen, maar van binnen zijn zij roofgierige wolven.”
“Wacht u” betekent “Pas op”. Pas op voor deze mensen zij lijken geestelijk, maar het zijn wolven.
Valse Profeten
Ik heb de afgelopen decennia heel wat valse profetie voorbij horen komen. Heb ze zelfs op schrift uitgereikt gekregen. De mensen die deze woorden uitspraken stonden vaak op een voetstuk(je) binnen de gemeenten. En nog steeds immers: “Zij spreken namens God!”. Met als gevolg dat veel mensen binnen de gemeente er helemaal niets van durven te zeggen als er overduidelijk sprake is van valse profetie.
Nee. Zij spreken niet namens God. Dat doen zij absoluut niet. De Bijbel is daar heel duidelijk over.
Nooit waren valse profetieën zo duidelijk als rondom de verkiezing van Trump. Diverse (charismatische) zelfbenoemde leiders en ‘profeten’ meenden te moeten ‘profeteren’ dat Trump de verkiezingen zou winnen. Ook via de sociale media zag ik talloze bekende en onbekende “profeten” claimen dat zij namens God spraken als zij Trump als winnaar aanwezen.
Waar dit soort zaken toe leidt zie je bij een bekende prediker als Kris Vallotton (Bethel Church, USA). Eérst ‘profeteert’ hij dat Trump de verkiezingen zal winnen, om vervolgens met het schaamrood op de kaken te moeten toegeven dat hij er naast zat:
“I want to sincerely apologize for missing the prophecy about Donald Trump. It doesn’t make me a false prophet. I prophesied he would become president four days after he declared his candidacy [in 2015]. And I prophesied Trump would not be impeached [and removed from office]. I’m very sorry to everyone who put their trust in me. There was a major, major mistake,” said Vallotton. (Christian News)
Opmerkelijk genoeg zegt hij: “Dat maakt mij geen valse profeet”. Want: “ik zat met mijn voorspelling twee keer eerder wel goed”. Wacht eens even? Is God dan een beetje aan het “raden” wat de uitkomst van een verkiezing is? Is “twee uit drie goed gegokt” hoe God werkt? Is Gods Woord niet altijd zeker en vast? En los daarvan, om te zien dat Trump zijn impeachment zou overleven hoefde je echt geen profeet te zijn; dat was vantevoren, ook juridisch gezien, al een uitgemaakte zaak. De Republikeinen hadden immers de meerderheid en zouden nooit instemmen met afzetting van hun eigen president?
Profetie móet waar zijn!
“Gods weg is volmaakt; des Heren woordis zuiver.” (2 Sam. 22:31), het woord dat mens spreekt als Woord van God móet waarheid zijn, daaraan worden de profeten (immers) herkend (1 Kon. 17:24). Er bestaat niet zoiets als “65% kans dat het klopt”.
“either a lying spirit has filled the mouths of numerous trusted prophetic voices in America or Donald J Trump really has won the presidency and we are witnessing a diabolical and evil plan unfold to steal the election,” while adding that “every legitimate prophet” he knows is still predicting Mr Trump’s victory by January 2021.
Oftewel “Of wij [de “profeten“] hebben een leugengeest – óf wij spreken de waarheid”. Precies dat. Dát is een waar woord! Wie spreekt namens de Here God en niet de Waarheid spreekt heeft een leugengeest. Deze mannen en vrouwen spreken dus niet namens God. Hun eigen woord veroordeelt hen!
Een berucht voorbeeld is Kenneth Copeland. Zijn “profetie” tegen Covid-19 ging de hele wereld rond en kwam niet uit. Ook over Trump had hij gezegd dat deze zou winnen. Zijn profetiëen komen niet uit. Hij noemde mensen die Democratisch stemden “medeplichtig aan moord”, etc. (om zodoende mensen te manipuleren). En toch blijft hij volle zalen trekken..
Sta op tegen valse profetie
De valse profeten beroven het Woord van God van haar kracht (Matt. 15:6). God neemt valse profetie zéér serieus. In het oude Testament stond er zelfs de doodsstraf(!) op als iemand in Israël een valse profetie uitsprak.
Dat klinkt wel héél heftig hè? Maar waaróm neemt God het valse profeten zo kwalijk als zij Hem voor hun karretje proberen te spannen? Als zij zeggen namens God te spreken maar dat niet doen? Omdat valse profetie zéér schadelijk is voor de kerk (de seculiere wereld drijft de spot met de kerk én met God daardoor) maar misschien nog wel belangrijk: omdat het zo extréém schadelijk is voor de gelovigen. Zij worden misleidt door deze valse profeten. Deze mensen manipuleren de gelovigen. Vaak voor eigen gewin (inkomen, verkoop van boeken, DVD’s enzovoorts).
Komt valse profetie in je kerk of omgeving voor? Mijn advies: ontmasker het. Stel het aan de kaak. Ga er mee naar de oudsten van je gemeente en leg het hen voor dat er sprake is van valse profetie. God duldt de valse profeten niet. Het is een smet op je gemeente, de mensen worden er door beschadigd én God wordt naar beneden gehaald er door.
De Dode Zeerollen blijven tot de verbeelding spreken. Sommigen gaan ver in het verzamelen van deze rollen; er wordt een grote (historische) waarde aan toegedicht. Zó ver zelfs, dat men bereid is voor vervalsingen heel veel geld te betalen. De Dode Zeerollen bevestigen namelijk dat de Bijbel heel betrouwbaar is. Maar de handelaars in ‘Bijbels materiaal’ helaas niet altijd..
Bij toeval stuitte ik op een bericht in een Surinaamse(!) krant, op zoek naar iets anders, over een recente ontdekking met betrekking tot een andere vondst: de Reed Collectie.
In de jaren vijftig ontvangt Ronald Reed, onderzoeker aan de Universiteit van Leeds, uit handen van de Jordaanse overheid enkele fragmenten van de beroemde Dode Zee-rollen (zie kader). Aangenomen wordt dat het om ‘lege’ en dus relatief waardeloze fragmenten gaat. Reed is er mee in zijn nopjes. Want dat betekent dat ze ook zeer geschikt zijn voor wetenschappelijke experimenten. Reed onderzoekt de chemische samenstelling van de fragmenten en bergt ze daarna veilig weer op. (Scientias)
Bij nieuw onderzoek blijken de ‘lege’ rollen echter helemaal niet leeg te zijn. De (bijna) waardeloze ‘blanco’ fragmenten bevatten wel degelijk tekst. Onderzoekster Joan Taylor ontdekt namelijk dat op de fragmenten leesbare tekst bevatten (Scientias, Sci-News).
Opmerkelijk zwijgen
Wat mij opvalt in de berichtgevingen over de Dode Zeerollen is dat de kranten de vervalsingen breed hebben uitgemeten, ook in de Nederlandse pers. Maar deze ontdekking, die eigen véél spectaculairder is, heb ik in geen enkele reguliere krant terug kunnen vinden. Natuurlijk is een vervalsing ‘sensatie’. Maar dit is ook sensationeel nieuws! Daarbij waren deskundigen al heel lang van mening dat de Dode Zeerollen van het Bijbels Museum, de Green collectie, waarschijnlijk vals waren. Al in 2018 schreef bijvoorbeeld wetenschapper Jona Lendering hier al over. Dus, dat is in 2020 toch geen nieuws meer?
De blanco dode zeerollen
De ‘blanco’ rollen bevatten niet veel tekst, maar de wetenschappers die er mee bezig zijn zeggen dat het stukjes van een puzzel zijn. Het onderzoek op deze rollen zal nog een tijd doorgaan. Ik ben benieuwd wat er uit gaat komen!
Wie de Bijbel leest kan er niet aan ontkomen dat deze vol ‘inconsistenties’ oftewel fouten staat. Er staan (veel) tegenstrijdige verhalen in, er staan fouten in, er staan historische onjuistheden in. De verhalen kloppen chronologisch ook niet. Om over het begin van de Bijbel, het scheppingsverhaal, dan nog maar te zwijgen.
Valt de Bijbel nog wel te rijmen met de geschiedkundige feiten en de nieuwe wetenschappelijke inzichten van de afgelopen eeuwen?
(Gratis boek. PDF-formaat – klik voor download)
Dat kan immers niet kloppen want: de wetenschap heeft al lang aangetoond dat de aarde niet geschapen is in zes dagen maar ontstaan is als gevolg van “de oerknal” en dat het leven op aarde toevalligerwijs geleidelijk is ontstaan (middels evolutie over honderden miljoenen jaren). Daarbij geeft de Bijbel zelfs twéé varianten van het scheppingsverhaal!
Daarnaast: als het gaat om de datering en samenstelling van de Bijbelse teksten, in het bijzonder het Oude Testament, valt er ook nog het een en ander op aan te merken. De Bijbel is immers samengesteld door verschillende redacteurs en in de huidige vorm vastgesteld, na heel veel redactiewerk, ergens tussen 600 v. Chr. tot 450 v.Chr. tijdens de Babylonische ballingschap. De vijf boeken van Mozes, de profeten, enz. zijn zeker niet geschreven door de mensen waarvan wij dénken dat die ze hebben geschreven!
Het Nieuwe Testament is niet veel beter: de Evangeliën zijn pas véél later samengesteld en ook de brieven daarna zijn vaak niet door de schrijvers geschreven die als schrijver vermeld zijn maar door anderen, onder hun naam. Zodat die brieven gezag zouden krijgen en in de Canon (de vastgestelde inhoud) van de Bijbel zouden worden opgenomen. Het Nederlands Bijbelgenootschap heeft dit zelfs bij diverse inleiding op boeken en brieven vermeld in de NBV en zelfs de Evangelische Omroep heeft dit tegenwoordig op zijn website staan – dus dat zegt genoeg.
Tot slot: de God van het Oude Testament is helemaal geen God van Liefde maar een hele wrede God, die mensenoffers voorstond, verkrachtingen, doodstraf door steniging, genocide en ga zo maar door. Daarnaast is de Bijbel homofoob en staat voor patriarchale onderdrukking van de vrouw!
We geloven als moderne mens toch niet meer in sprookjes en mythes?
VERLICHTING
Wat ik hiervoor schrijf zijn veelgehoorde tegenwerpingen met betrekking tot de Bijbel. Die tegenwerpingen zijn van de laatste eeuwen, vooral sinds de verlichting (18e eeuw) in zwang gekomen.
Wat moet je er mee doen? Wat kan- of wil je er tegenin brengen als je Christen bent? Is er überhaupt iets tegenin te brengen als argumenten als bovenstaand worden aangevoerd? Wat als je inderdaad iets naloopt (religie) en dat een verzinsel was? Een mythe? Want: de bezwaren moet je wél serieus nemen en onderzoeken.
Bij sommigen leidt dit onderzoek tot het verwerpen van het Christelijke geloof. Anderen komen er juist vaster door in hun geloof te staan. Weer anderen willen het niet onderzoeken want “ik geloof het wel” (maar eigenlijk niet).
PERSOONLIJK (HER)ONDERZOEK
Het afgelopen jaar ben ik mij wederom eens gaan verdiepen in de argumentaties die je zoal hoort. Mede door mijn studies in de Bijbel en interesse voor onder andere de geschiedenis.
Vraag is: valt de Bijbel nog wel te rijmen met de geschiedkundige feiten en de nieuwe wetenschappelijke inzichten van de afgelopen eeuwen? Of moeten we toegeven dat er géén sprake is geweest van een schepping, dat het volk Israël nooit in slavernij is geweest, dat het oude testament pas véél later geschreven is om een nationale identiteit te creeëren?
Onderwerpen die aan bod komen zijn:
Inconsistenties in de Bijbel
Het Scheppingsverhaal
Samenstelling en datering van de Bijbel
De God van het Oude Testament
Het Volk in de Woestijn
Sporen in Egypte
Archeologische vondsten
De Habiroe bedreigen Kanaän
Jezus, de Zoon van God?
Dit onderzoek heeft geleid tot een e-book(je) in PDF-formaat van +/- 50 pagina’s die u bijgaand, gratis, kunt downloaden. Het boekje wordt uitgegeven onder de CC4.0 licentie. U mag het dus ook zelf aan anderen doorgeven.
Er zijn in de Bijbel talloze verhalen te vinden die buiten de Bijbel bevestigd worden. Daarover zijn veel bronnen beschikbaar. Niet alleen boeken maar ook gedenkstenen (“Steen van Omri“) en een belangrijke vondst als de Dode Zee-rollen. Het is dan ook niet voor niets dat daar door wetenschappers zo veel, en kostbaar, onderzoek naar wordt gedaan.
Ik heb niets tegen Linda de Mol als persoon. Ook niet tegen haar (goedbedoelde) spel- en quizprogramma’s. Dit soort uitspraken echter, waarmee ze dus beweert dat de Bijbel een sprookjesboek is, gaan simpelweg te ver. Helaas iets wat veel BN’ers met regelmaat doen.
Het doel was om te schrijven over mijn ervaringen met betrekking tot het ‘studeren op afstand’. Omdat het, om de stof die je bestudeert goed op te nemen, handig is samenvattingen te maken. En die heb ik onder andere op dit blog geplaatst. Omdat ik dacht “wellicht hebben anderen er ook iets aan”.
Het ‘blog’ was zodanig gegroeid en krijgt dusdanig veel bezoek, inmiddels al ruimschoots 200.000+ bezoeken, dat ik al een tijdje overwoog het te ‘migreren’ naar een eigen website, onder eigen domeinnaam. Waardoor het beter te onthouden en vinden is voor veel mensen. De oude blog blijft nog een tijd bestaan maar wordt niet meer bijgewerkt. De inhoud er van is volledig overgezet naar deze website.
De Biden-bijbel bevat 127 jaar familiegeschiedenis, maar experts zeggen dat het ook een belangrijk symbool is voor de nieuwe president. De keuze om de ambtseed af te leggen op deze specifieke tekst zegt iets over wat Biden gelooft over de Verenigde Staten, het presidentschap, de katholieken in dit land en het werk dat voor hem ligt, terwijl hij probeert zijn belofte na te komen om ‘de ziel van Amerika.”
Ik kon mijn ogen niet geloven alhoewel vrienden in de VS en ik het er de afgelopen maanden al een paar keer over hadden gehad, en ook in de familiekring er over gesproken was, dat zoiets zomaar zou kúnnen gebeuren. Maar toch, je verwacht het niet. Je gaat er vanuit dat de politie bijvoorbeeld voorbereid was en de bewaking op orde zou zijn.
Als geheel is de Thora, de eerste vijf boeken van de Bijbel of ook wel de “boeken van Mozes” genoemd, een anoniem werk. Er staan wel verwijzingen in naar het auteurschap van Mozes, althans op zijn minst voor delen er van. 
Wat te doen als er sprake is van valse profetie? Dat is: wanneer mensen claimen namens God te spreken maar overduidelijk niet namens Hem het woord hebben gevoerd?