Trouw schrijft in een artikel dat de PKN zich niet wil uitspreken over belangrijke kwesties die spelen op het maatschappelijke vlak. Dat de kerk zich niet wil uitspreken over de politiek in Nederland.

“Dominee Jaap Goorhuis, van wie de brief komt, is zich rot geschrokken dat de PVV onder christenen net zo populair is als onder de rest van de bevolking; 23 procent stemde erop, katholieken en evangelischen nog ietsje meer. [..] Voor Goorhuis, zelf een linkse stemmer, gaan kerk en PVV niet samen. Het programma van Wilders is volgens hem strijdig met de christelijke boodschap van naastenliefde. Hij zei deze week dan ook in Trouw: “Je kunt niet stemmen op de PVV als je lid bent van een kerk.” (Trouw).

Dominee Goorhuis stemt zelf links. Zijn verzoek aan het bestuur is in mijn ogen dus niet zozeer Bijbels of christelijk, al denkt hij zelf waarschijnlijk van wel, als wel politiek gemotiveerd.

Je kunt immers net zo goed de vraag stellen of christenen wel kunnen stemmen op links-progressieve partijen. Partijen die voorstander zijn van het afschaffen van het christelijk onderwijs en voorstander zijn van abortus en andere verwerpelijke ethische standpunten hebben.

Sommige van deze partijen geven zelfs al dan niet bedekte steun aan radicale moslim-terreur. Of aan extremistische klimaat-activisten. Rechtse partijen zoals PVV, BBB en FvD zijn dan weer “klimaatontkenners” en geven steun aan acties van boeren en willen vluchtelingen de deur wijzen.

Dominee Goorhuis neemt andere christenen daarmee de maat op grond van zijn eigen politieke vooringenomenheid.

Wel ben ik het met hem eens dat het programma van Wilders strijdig is met de christelijke boodschap van naastenliefde. Zoals ik eerder al eens schreef: “Mij draait de maag om wanneer ik zie dat broeders en zusters zich laten meeslepen door deze populisten. Wanneer gelovigen een omgekeerde vlag in hun profiel op sociale media voeren. Dat heeft niets maar dan ook niets met ‘boerenprotesten’ te maken maar álles met verzet tegen de overheid!”

Maar is de boodschap van “links” dat, in bepaalde opzichten, niet ook? Acties waarbij snelwegen en stations geblokkeerd worden want “klimaat” en “palestina“? En de vraag is: moet de PKN, of willekeurig welke andere kerk, zich uitspreken over de politiek? Moet de kerk een ‘stemadvies’ geven?

Moet de kerk zich uitspreken over politiek?

“De PKN-top ziet stemmen als een eigen keuze, die mensen maken vanuit hun persoonlijke vrijheid en verantwoordelijkheid”. (Trouw).

Enerzijds is dat een beetje laf. De kerk heeft de opdracht een ‘zoutend zout’ te zijn in deze wereld. Daarvoor hoef je geen stemadvies te geven, wél dien je als kerk de verantwoordelijkheid te nemen voor goed, geestelijk gezond, onderwijs. Dáár falen de kerken al sinds mensenheugenis.

Sinds de opkomst van de Rooms Katholieke Kerk en de daaropvolgende Reformatie zijn veel kerken het verlengstuk van de overheid geweest en andersom. Met alle zeer kwalijke gevolgen van dien.

De kerk heeft als taak het Evangelie te verkondigen. Staat en kerk moeten strikt gescheiden zijn. Een stemadvies vanaf de kansel is dan ook helemaal niet nodig.

Immers, als ‘de kerkgangers’ bekend zijn met de Schrift zullen zij hun keuze vanuit de Schrift maken. En niet vanuit de linkse of rechtse onderbuik. Die ‘onderbuik-keuze’ is een menselijke keuze, niet een keuze vanuit de geestelijke mens.

Daar mankeert het aan binnen de kerken en gemeenten. De opbouw van de geestelijke mens. De boodschap van Redding, Verlossing en Verzoening door Christus Jezus is de énige boodschap.

Wie vanuit die boodschap leert te denken en handelen, daarvan doordrenkt is, stemt niet vanuit de onderbuik maar maakt een politieke keuze, voorzover je al gaat stemmen, vanuit de Schrift en de Geest van Christus.

De PKN, en andere kerken en evangelische gemeenten, houden zich (gedeeltelijk!) afzijdig van de politiek uit angst voor discussies en eventueel zelfs scheuringen. Anderzijds doet de PKN wél politieke uitspraken door op te roepen tot een ‘staakt het vuren’ in de oorlog tussen Israël en de Hamas. Dat past uiteraard naadloos in de verwerping, door de kerken, van Israël als het Volk van God. En, indirect, geven ze daarmee steun aan terreur, zoals ik eerder al opmerkte.

De dieper liggende oorzaak wordt niet geadresseerd. De kerken hebben geen zicht op het Evangelie. Het zijn menselijke organisaties en niet een levend organisme. Ze vertegenwoordigen het Lichaam van Christus niet.

Dáár zouden kerken en gemeenten aandacht aan moeten besteden. Dan kon er wel eens een heel ander vakje rood gekleurd worden in het stemhokje. En, bovenal, zou er binnen de kerken in Nederland wel eens een opwekking kunnen komen. Wat de strijd die gaande is, is een geestelijke strijd.