Het is ongeveer 75 jaar geleden dat de Dode Zeerollen zijn ontdekt. Een ontdekking die voor de wetenschap van enorm belang is en uiteraard en bovenal voor het Judaisme en christendom.

Het Israëlmuseum schreef op Facebook gisteren hierover het volgende.

Precies 75 jaar geleden nam de beroemde hoogleraar archeologie E.L. Sukenik op een ochtend, zonder het zijn familie te vertellen, een bus van Jeruzalem naar Bethlehem. ⁣⁣ Hij riskeerde zijn leven vanwege het belang van zijn missie: twee rollen en twee oude aardewerken potten kopen die bedoeïenenherders enkele maanden eerder bij toeval hadden ontdekt, verborgen in een grot aan de noordwestkust van de Dode Zee.⁣⁣⁣⁣
⁣⁣⁣⁣
Twee dagen later, na onderzoek van de rollen, schreef prof. Sukenik in zijn dagboek: “Dit is misschien wel een van de grootste ontdekkingen die hier ooit zijn gedaan, veel meer dan we ooit hadden kunnen hopen.”

Sukenik kreeg gelijk. Tot op de dag van vandaag worden de Dode Zeerollen beschouwd als de belangrijkste archeologische vondst in de regio. Ze bevatten verreweg de oudste exemplaren van de boeken van de Bijbel en vele unieke historisch belangrijke teksten.

De 11 grotten die in Qumran zijn opgegraven, onthulden ongeveer 900 rollen. 2000 jaar geleden geschreven, de meeste zijn in het Hebreeuws, dezelfde taal die tegenwoordig in Israël wordt gesproken.⁣⁣⁣⁣

In de jaren ’50 en ’60 zijn er nog meer manuscripten gevonden. Onder andere in de Wadi Al-Murabba’at, bij En Gedi en Jericho.

Essenen

De Essenen worden vaak gezien als de groep die bij Qumran woonden en de rollen daar verborgen. Volgens sommigen is dat echter niet (helemaal) juist. Van de Essenen is relatief veel bekend door onder andere het werk van Flavius Josephus.

“Een belangrijk aspect van zowel de Essenen als de Qumran-sekte was hun exclusivisme. Bij de Qumran-sekte was dit zo sterk, dat zij om die reden ook nadrukkelijk(er) een ‘sekte’ worden genoemd. Zij beschouwden zichzelf als het enige ware Israël en zagen de rest van de Joden als afvalligen. De scheidslijn was rigide en ondoordringbaar. De leden van de sekte mengden zich niet in het gewone religieuze leven, zoals het bezoeken van de tempel in Jeruzalem.” (Wikipedia)

Door hun ‘sektarisme’ echter beschikken we nu over een unieke schat aan informatie!

Belang van de Dode Zeerollen

Ik heb de Dode Zeerollen al vaker genoemd. Het belang van de Dode Zeerollen kan niet onderschat worden.

De Dode Zeerollen geven een uniek inzicht in het Jodendom tussen 3e eeuw v.Chr. tot de 1e eeuw n.Chr. Het zijn de oudste bijbelteksten ooit gevonden. Ze bevestigen dat de Bijbel nagenoeg foutloos is gekopieerd door alle eeuwen heen.

Van alle boeken in het Oude Testament,  het boek Ester uitgezonderd, zijn exemplaren gevonden. Door de ontdekking van de Dode Zeerollen hebben wetenschappers de ontwikkeling van de teksten kunnen volgen, kunnen vaststellen of er door vertalingen en kopieëren teksten zijn veranderd of dat onze huidige bijbels getrouw zijn doorgegeven, etcetera.

Sjimon bar Kochba

Bij En Gedi werden manuscripten gevonden die er zijn achtergelaten door de legers van Sjimon bar Kochba. Hij was de leider van de Tweede Joodse Opstand (132-136n.Chr.). Aanleiding voor de opstand was het verbod op ‘de verminking van de geslachtsorganen’, in casu betekende dat voor de Joden een verbod op de besnijdenis. Naast twee brieven van hem zijn er ook juridische documenten in het Aramees, Grieks en Hebreeuws gevonden.

Van de boekrollen is er één uitzonderlijk goed bewaard gebleven, de boeken van de kleine profeten.

De Masoretische teksten dateren uit de middeleeuwen en op deze overgeschreven manuscripten is het Oude Testament van de Christelijke bijbel gebaseerd. De Dode Zeerollen zijn duizend jaar ouder. Ook al zijn het nog steeds niet de originele teksten maar ook overgeschreven manuscripten van de Hebreeuwse bijbel, ze vormen wel een schakel tussen de oorspronkelijke tekst en de Masoretische tekst. De vondst van de Dode Zee rollen laat bijvoorbeeld zien dat de Masoretische teksten nagenoeg juist zijn overgeschreven. (Archeologie Online)

Canon Oude Testament

Wat ook bijzonder is dat er teksten zijn gevonden die niet in de Bijbel voorkomen en toegschreven worden aan David, Jozua en profetieën die van Jeremia en Daniël zouden zijn.

Sommigen concluderen hieruit ‘dat de canon nog niet vastgesteld was in de tijd van Jezus’ maar dat is niet het geval. We beschikken immers over de Septuagint, de Griekse vertaling van het Oude Testament, en die is gemaakt rondom de jaren 285-246 voor Chr. – de boeken die daarin voorkwamen waren de reeds vasgestelde canon (zie verder Christipedia).

Bedenk daarbij ook dat de afgescheiden Essenen, die de rollen in de grotten hadden verborgen, een Joodse sekte waren die afwijkend gedachtengoed van het ‘reguliere’ toenmalige Jodendom hadden.

Joodse Sekten

Een van die ‘afwijkende gedachten’ is dat zij geloofden, schrijven over, “concepten die overeenkomen met christelijke, zoals een messias, een goddelijk oordeel en het einde van de wereld.”. Ook het priesterschap van de gelovigen(!) komen we bij hen tegen, zij verzoenden zich ‘zonder het vlees van holocausts [offerrituelen] en het vet van offers’. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat het christendom in eerste instantie ook werd gezien als “een Joodse sekte”, zoals er zoveel waren in die tijd.

Betrouwbaarheid Bijbelse teksten

Conclusie is dat de tekst van de Dode Zeerollen en de andere vondsten duidelijk maken dat de tekst van de Bijbel, in dit geval in het bijzonder het Oude Testament, zeer betrouwbaar zijn gebleken en doorgegeven aan volgende generaties.