Premier Netanyahu heeft zowel in het Engels als in het Hebreeuws via Twitter bericht gedaan dat zijn regering geen wetten tegen christenen in Israël zal invoeren. Onder christenen was onrust ontstaan over een wetsvoorstel van de ultra-rechtse partij  United Torah Judaism waardoor evangelisatie in Israël onmogelijk zou moeten worden gemaakt.

Het is opmerkelijk dat Netanyahu zo snel en zowel in het Engels áls in het Hebreeuws afstand neemt van het wetsvoorstel.

In het wetsvoorstel wordt het Israëlische en buitenlandse christenen verboden hun geloof in Jezus te delen met Israëli’s „of zij nu Joods zijn, of moslim, van een ander geloof of van geen geloof”. Overtreders zouden een gevangenisstraf van een of twee jaar tegemoet kunnen zien [..] De wet zou niet alleen een persoonlijk gesprek over het Evangelie met een Israëli illegaal maken, maar ook het delen van de nieuwtestamentische boodschap via video’s, onlineartikelen, sociale media, lectuur en andere uitingsvormen. (RD)

Christenen in Israël

United Torah Judaism maakt deel uit van de huidige coalitie in Israël. In het verleden is al vaker door ultra-orthodoxe joden getracht om evangelisatie te verbieden.

Vooral de messiasbelijdende Joden in Israël hebben te lijden onder de weerstand en soms zelfs geweld en (pogingen tot) vervolging van de kant van de orthodoxe Joden. Maar ook seculiere Joden en bijvoorbeeld moslims zouden door dergelijke wetgeving ernstig in het nauw worden gebracht.

Netanyahu staat bekend als “een groot vriend en bondgenoot van christenen wereldwijd”. Netanyahu en zijn centrumrechtse Likudpartij hebben door de jaren heen wetsvoorstellen die de rechten van christenen in Israël bedreigen altijd tegengehouden.

Evangelische christenen wereldwijd steunen Israël politiek en financieel. Dergelijke wetsvoorstellen in behandeling nemen, laat staan invoeren, zou er toe lijden dat deze steun zal wegvallen.

Daarnaast zou Israël zich volledig buiten de internationale gemeenschap plaatsen door dergelijke wetten in te voeren, immers dat zou vergelijkbaar zijn met de wet- en regelgeving van streng Islamitische landen waar ook geen andere godsdiensten zijn toegestaan. Het is dan ook ondenkbaar dat een dergelijke wet geaccepteerd zou worden in een land als Israël.