Telkens als er gesproken wordt over antisemitisme zijn mensen er als de kippen bij om ook “Islamofobie” er aan de haren bij te slepen.

Sterker nog, regelmatig wordt in artikelen in de kranten, als er over antisemitisme gesproken wordt, direct Islamofobie er bij vermeld. Alsof het “not done” is antisemitisme te benoemen zónder ook eventjes “politiek correct” te zijn en daarom “islamofobie” er bij te vermelden. Alsof islamofobie een groot kwaad is, vergelijkbaar met het antisemitisme.

Wat is Islamofobie?

Islamofobie is een term gebruikt voor “angst voor- en afkeer van alles wat met de islam te maken heeft”. Het is dus een afkeer van- en angst voor de religie van de Islam. Net als christofobie afkeer- en angst is voor het christendom.

Christofobie is een onderwerp waar in Nederland niet of nauwelijks over gesproken wordt maar wel degelijk een groot probleem is, vooral in Islamitische landen in Afrika en het Midden-Oosten. En niet te vergeten in een land als Noord-Korea (met een bedenkelijke nummer één notering op de ranglijst van Christenvervolging) en China, waar veel christenvervolging is.

“Vandaag de dag kijken we verbijsterd toe hoe in het Midden-Oosten en elders in de wereld veel van onze broeders en zusters worden vervolgd, gemarteld en gedood voor hun geloof in Jezus” (Paus Franciscus, EWMagazine).

Politieke Islam

In de Telegraaf schreef de (rechtse) Belgische politica Assita Kanko het volgende:

“De politieke islam beïnvloedt de politiek in Europa. Het is een directe inmenging in onze democratie en de ideologische fusie tussen de conservatieve moslims en bepaalde socialistische partijen is een feit. Ze dicteren hun standpunten en politieke keuzes. Hoe vaak en hoelang blijft men dat ontkennen? Als je het probleem probeert aan te kaarten, dan word je meteen bestempeld als een zogezegd islamofoob. islamofobie. Wat een geweldige uitvinding van de moslimbroeders om vrij of andersdenkenden de mond te snoeren en vrij onze democratie te blijven vernietigen.”

Die term komt vaker voorbij. Wat is de “politieke Islam”?

Islamisme of politieke islam is een verzameling van politieke ideologieën binnen de islam gebaseerd op een conservatieve, letterlijke (of ‘literalistische’) interpretatie van de Koran en de Hadith. (Wikipedia)

Die ideologische fusie in de politiek zie je ook in de pers. Linkse kranten als het NRC, Volkskrant en Trouw kunnen maar niet nalaten om, in hun ogen, “politiek correct”, elke keer islamofobie te noemen in artikelen die gáán over een ander onderwerp: antisemitisme.

Zelfs de vicepresident van de Europese Comissie meende een duit in het zakje te moeten doen:

“Het ontheiligen van Joodse graven of de graven van moslims, het oproepen om alle moslims uit te zetten en vrouwen te verkrachten of alle Joden te vermoorden. Er is een alarmerende stijging van antisemitisme en islamofobie in Europa, zegt vicepresident van de Europese Commissie Margaritis Schinas.” (Binnenlands Bestuur)

Een bijzonder vreemde opmerking van Schinas, want grafschennis van Islamitische graven komt nagenoeg niet voor. Dat in tegenstelling tot grafschennis van Joodse begraafplaatsen.

Afkeer van religie

Afkeer van politieke Islam is absoluut géén islamofobie. En zolang afkeer van de Islam als religie niet leidt tot zaken als koran-verbrandingen of geweld is deze afkeer óók geen probleem, net als dat de afkeer van veel mensen van het christendom ook geen probleem is tenzij er sprake is van geweld, vervolging of uitsluiting.

Het wordt pas een probleem als mensen in hun vrijheden worden beperkt vanwege de religie, dan is er sprake van discriminatie.

Ergens een afkeer van hebben en (zelfs) die afkeer uiten hoort gewoon bij de vrijheden die we hebben in dit land. Christenen horen toch ook vaak niet anders dan dat hun religie “achterlijk” is of dat je gelooft in “een denkbeeldig vriendje”? Christenen worden al decennialang openlijk bespot, denk eens aan een film als Monthy Pyton’s “Life of Brian“, de spotternij in theater en op TV. Christenen verdragen dit.

Wanneer dergelijke spotternij, bijvoorbeeld middels een simpele cartoon, over de Islam gemaakt wordt zijn de rapen gaar. Nog niet zo lang geleden werd zelfs een docent in Frankrijk onthoofd(!) als gevolg van de beschuldiging van een aantal tieners dat hij (hen) spotprenten van Mohammed in de klas had laten zien.. Dat dit soort zaken leidt tot “islamofobie” moet je dan mijns inziens ook niet verwonderen!

Antisemitisme is racisme

Antisemitisme is jodenhaat. Oftewel haat gebaseerd op ras. Een specifieke vorm van racisme, die al eeuwenlang tot dood en verderf heeft geleid. Met als absoluut dieptepunt de holocaust. Dat is iets totaal anders, iets onvergelijkbaars, dan afkeer van een religieuze opvatting. Antisemitisme is racisme. Het is gebaseerd op iemands afkomst en niet op iemand’s religie.

Al lange tijd is er een toename van het antisemitisme zichtbaar. Dit antisemitisme komt méde voort uit Islamitische en politiek linkse bewegingen. Maar ook radicaal-rechts is van oudsher antisemitisch.

De pogrom van Hamas, op 7 oktober 2023, op Israël heeft een explosie van antisemitisme veroorzaakt. Veelal doet men alsof men niet antisemitsch is en verwoordt het dan alsof men “tegen de politiek van Israël als land” is. Maar de kreten die gebezigd worden zoals het “from the River to the sea” en de uitlatingen (en bedreigingen) op sociale media, de arabische pers en bij demonstraties en bedreigende situaties in het onderwijs zijn overduidelijk niet alleen gericht tegen de Joodse staat Israël maar ook tegen het Joodse volk.

“Het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI) registreerde in de maand na 7 oktober een enorme toename van het aantal meldingen van antisemitisme, zowel online als offline. Het aantal meldingen verachtvoudigde ten opzichte van het maandgemiddelde van de afgelopen drie jaar. Online tiert antisemitisme welig”, concludeert het CIDI. Joodse personen en organisaties worden volgens de organisatie „overvallen” met socialemediaberichten, e-mails en telefoontjes. De NCAB geeft enkele voorbeelden van de verontrustende berichten die ze onder ogen kregen: „Alle Joden zijn kanker”, „Lang leve Hamas” en „De nazi’s hadden beter hun best moeten doen”. (NRC)

Islamofobie wordt continue er aan de haren bijgesleept en wordt zelfs “moslimracisme” genoemd. Dat bestaat domweg niet. Moslims zijn géén etnische groep maar een zeer divers gezelschap van mensen van allerlei etnische herkomst, inclusief “witte Nederlanders” die zijn bekeerd tot de Islam.

Dat moslims, doordat zij regelmatig “de racisme-kaart” trekken (wat juridische gevolgen kan hebben voor hen die er door beschuldigd worden!) en vanwege de vele terreuraanslagen, door mensen gevreesd wordt is niet zo vreemd.

Islamitisch georiënteerde aanslagen waren in 2015 en 2016 volgens Europol verantwoordelijk voor respectievelijk 99% en 95% van alle terroristische moorden in Europa. Volgens Gilles de Kerchove, voormalig EU-coördinator voor terrorismebestrijding, zouden er meer dan 50.000 geradicaliseerde moslims in Europa zijn. (Wikipedia)

Daarnaast is de Islam een absolute religie die, in principe, geen andere religies duldt. In het verleden, maar ook tegenwoordig nog, werd zij ‘te vuur en te zwaard‘ verspreid.

Radicale Islam

De Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding stelt dan ook vast:

De grootste terroristische dreiging voor Nederland en de meeste andere Europese landen blijft voortkomen uit het jihadisme. Aanhangers van dit gedachtegoed streven ernaar om overheden in de islamitische wereld via een gewapende strijd omver te werpen en te vervangen door een islamitische staat of kalifaat, dat uiteindelijk de hele wereld zou moeten omvatten. Voor deze strijd zijn in hun ogen eveneens terroristische aanslagen in het Westen noodzakelijk. [..] Het is op korte termijn niet waarschijnlijk dat er een nieuw kalifaat ontstaat, maar de stichting van een islamitische staat blijft nog altijd een ideaalbeeld voor jihadisten waarvoor zij in principe bereid zijn om geweld te gebruiken. Daarnaast blijft het voorstelbaar dat iemand op individuele basis of in klein verband besluit over te gaan tot een geweldsdaad, bijvoorbeeld naar aanleiding van de Gaza-oorlog of incidenten die worden opgevat als godslastering.

Wanneer mensen een afkeer hebben van een dergelijke religie of daar angst voor hebben en deze afkeer gelijk wordt gesteld aan antisemitisme, een afkeer gegrond louter en alleen op grond van etnische afkomst, en deze steeds in één adem worden genoemd doen we de slachtoffers van het antisemitisme tekort. Daarnaast bagatelliseren we de, tot op zekere hoogte gegronde, zorg die er is over de ontwikkelingen binnen de radicale Islam.

De steun van (extreem) links aan “de islamitische zaak” en “anti-Israël”-opstelling, zoals bijvoorbeeld de wens dat de Israëlische vlag niet getoond zal worden tijdens de komende Olympische Spelen en het Israëlische volkslied niet gespeeld mag worden, geeft daarbij de rechts-radicalen wind in de zeilen en zorgt voor grote ergenis binnen grote groepen van de bevolking. De (extreem)linkse groeperingen hebben, zo lijkt het, hun ziel verkocht aan het islamitische activisme en antisemitisme, oftewel de radicale islam.

Kaping Februaristaking

De poging om de herdenking van de Februari-staking te kapen ten gunste van het palestijnse narratief (de oorlog in Gaza gelijkstellen aan de Jodenvervolging in de 2e Wereldoorlog, oproepen tot een “intifada”, stellen dat de aanval van Hamas “gerechtvaardigd verzet” is), het afgelopen weekend, deed in die zin het begrip voor moslims ook weer absoluut géén goed!

De oproep kreeg vleugels op Sociale Media, met name op X (Twitter), nadat deze gedeeld was door Sabine Scharwachter.

Op BNNVARA’s website verscheen een artikel van historicus Han van der Horst waarin hij snerend schreef:

“Sabine Scharwachter studeert politicologie en geschiedenis met een focus op het kolonialisme en dekolonisatie. Dat is dan met weinig vrucht gebeurd.”.

De oproep die Sabine Scharwachter deelde is afkomstig van Samidoun Nederland. Een organisatie die in Duitsland verboden is vanwege haar verheerlijking van geweld.

Samidoun is de meest extreme pro-Palestina-beweging in Nederland. „Hamas is geen terroristische organisatie”, verklaarde Samidoun-voorman Thomas Hofland in een interview, een paar dagen voor het bloedbad van 7 oktober. „Wij geloven in de rechtmatigheid van de Palestijnse gewapende strijd. Elk volk dat wordt bedreigd door kolonisatie, heeft het recht zich te verzetten. De enige manier om dit te doen, is door gewapende strijd. [..] Samidoun is in Duitsland verboden vanwege de verspreiding van Jodenhaat en het aanzetten tot antisemitisme. De banktegoeden van de groep worden in Duitsland bevroren, en wie activiteiten namens Samidoun uitvoert, is strafbaar. (Telegraaf).

De oproep van Sabine Scharwachter (GroenLinks) en Tofik Dibi (oud-politicus GroenLinks, tegenwoordig bestuursadviseur van het Amsterdamse stadsdeel Nieuw-West) hebben voor enorm veel olie op het vuur gezorgd en geleid tot een grote, online, polarisatie met als gevolg dreigingen van geweld door andere groepen. Eén van de herdenkingen is hierdoor ook geannuleerd. Bij de herdenking in Zaanstad zijn morgen ook activisten aanwezig, zo kondigden ze aan.

Het aantal “pro-palestina” activisten bij de herdenking bij de Dokwerker was uiteindelijk slechts een handjevol.

Wie zich inlaat met dergelijke bewegingen, oproepen van hen deelt, en vervolgens -wanneer er niet gering verzet tegen komt- dit afdoet als “Islamofoob” heeft ergens een afslag gemist en probeert een “racismekaart” te spelen die er niet is.

Dit werd vervolgens nogmaals gedaan door sommigen, zie boven, die valselijk claimden dat de tegenstand tegen Scharwachter en Tofik was “omdat zij van kleur zijn”… terwijl de meeste mensen die ageerden niet eens wísten dat Sabine Scharwachter “van kleur” was, laat staan dat de bron van haar oproep een haatdragende, antisemitische, en aan terreur gelieerde groep was.