Archeologen die onderzoek uitvoerden naar de Fenicische eilandstad Motya, gelegen voor de kust van Sicilië, hebben vastgesteld dat een kunstmatig meer een heilige poel was in lijn met de sterren waar de baälcultus bedreven werd, zo meldt Heritage Daily op haar webisite. De onderzoekers hebben Baäl weer op zijn voetstuk geplaatst.
Motya, het tegenwoordige eiland San Pantaleo, was een Fenicische havenstad gesticht tijdens het eerste millennium voor Christus in de Stagnone-lagune tussen Drepanum (modern Trapani) en Lilybaeum (modern Marsala).
Archeologen die een 2500 jaar oud kunstmatig bassin opgraven, ooit geïdentificeerd als een militaire haven genaamd Kothon in de jaren 1920, is eigenlijk een van de grootste “heilige poelen” in de Middellandse Zee. Het zwembad werd rond 550 voor Christus toegevoegd toen de stad werd herbouwd na een aanval door Carthago als middelpunt van een enorm religieus heiligdom in lijn met de sterren.
“Een eeuw lang werd gedacht dat Motya’s ‘Kothon’ een haven was, maar nieuwe opgravingen hebben de interpretatie drastisch veranderd: het was een heilige poel in het midden van een enorm religieus complex.” – Professor Nigro van Sapienza Università di Roma.
Het in kaart brengen van de archeologische vindplaats onthulde dat deze was uitgelijnd met de sterren.
Baäl weer op zijn voetstuk
“De nabijgelegen Tempel van Ba’al is uitgelijnd met de opkomst van Orion tijdens de winterzonnewende, terwijl stelae en andere kenmerken zijn uitgelijnd met andere astronomische gebeurtenissen. Dit wijst op de diepe kennis van de lucht die door oude beschavingen werd bereikt.”, volgens Professor Nigro.
Het bassin is opnieuw gevuld en een replica van het standbeeld van Baäl weer op zijn voetstuk geplaatst..
Wie was Baäl?
Baäl betekende “heer” en in die zin was een Baäl de koning van de plaatselijke goden. De Kanaänieten, Feniciërs, Arameeërs en de Carthagers aanbaden onder andere de Baäl.
In het antieke Midden-Oosten en dan vooral in Egypte en Fenicië was Baäl een van de vele goden van de donder en de oorlog. Behalve oorlogsgod was hij ook god van de vruchtbaarheid.
Wat hield de Baälcultus in?
“Tijdens de dienst dansten en sprongen de vreemd uitgedoste priesters krijsend en schreeuwend om de altaren heen, om de aandacht van Baäl te krijgen. Soms sneden zij zich met messen.Ze geraakten op die manier in extase. Er werd ontzettend veel wierook verbrand, brandoffers gebracht op de “hoogten” en er werden regelmatig offers van volwassenen en kinderen gebracht! Verder was er volop prostitutie in de tempels.” (Bijbelse Plaatsen).
In de Bijbel komen we de Baäl met grote regelmaat tegen. Ook in diverse plaatsnamen. Bekend is uiteraard het verhaal van Elia versus Achab en Izebel.
Het volk Israël kreeg de uitdrukkelijke opdracht niet mee te gaan in verering van ‘de Baäl’ – uiteraard mede vanwege de gruwelijke mensenoffers en prostitutie maar bovenal omdat Israël de énige God, JHWH, vereerde. Immers: “Gij zult geen andere goden voor mijn aangezicht hebben.” (Ex. 20:3).
