Aan Noach werd een belofte gegeven, bevestigd met een Regenboog. Nog regelmatig zien wij een regenboog aan de hemel verschijnen, maar de betekenis van een Regenboog is vaak anders tegenwoordig. Een Bijbelse connotatie is er bij de moderne mens nauwelijks nog.
Op Twitter deelde iemand bovenstaande foto van Ds. Jan T. van der Wolf. Het stond afgedrukt in een lokale krant, “Zeewolde Actueel”.
Ik heb een mail gestuurd aan Ds. van der Wolf met de vraag of ik het mocht delen op dit blog en zijn toestemming er voor gekregen (want ongevraagd foto’s delen is absoluut niet toegestaan). Ook het Reformatorisch Dagblad plaatste ‘m inmiddels.
Zeewolde Actueel schrijft: “Niet iedereen in Zeewolde is misschien even blij met de Ark, maar in Bijbeltijd werd er hier en daar eveneens al lacherig gedaan over het onbegrepen gevaarte. In dat oerverhaal kreeg ook de regenboog een prominente betekenis.” en constateren “een prachtige foto op met een hoog symbolisch gehalte.”
De Regenboog – Er is Hoop
De Regenboog is een teken van hoop. In de jaren ’80 van de vorige eeuw droeg ik, naast andere speldjes en prullaria, een button van “Er is Hoop” op m’n spijkerjack.
Dat heeft wel eens tot wat pesterijen geleid (op de Christelijke MAVO) maar daar kon ik wel tegen. Net als dat men mij regelmatig “pinksterbloempje” noemde, omdat we naar een pinkstergemeente gingen in die tijd.
Want ik wist dat als andere jongeren mij een beetje zaten te pesten daarmee het ze in elk geval was opgevallen dát ik ‘m droeg. Dat ze ook wisten waarom ik het droeg.
Soms bracht ik de “pestkopjes” als ze mij benaderden tot zwijgen: “Er is hoop? Is er nog steeds hoop?”. En dan antwoorde ik brutaal: “Voor mij wel! Voor jou ook?”. Meestal dropen ze dan snel af. Want dáárover in gesprek gaan wilden de meeste leeftijdsgenoten absoluut niet.
Ondanks dat de meerderheid gereformeerd of hervormd was opgevoed en we op een christelijke school zaten was er bij veel jongeren een afkeer van ‘de kerk’. Die button zorgde er wel voor dat ik op de meest eenvoudige manier getuigenis van mijn Hoop kon afleggen, Christus Jezus. Niet alleen, zoals het liedje zei, “voor de toekomst”. Ook voor het hier en nu.
Daarnaast had ik toen ook een “Jong & Vrij” schoolagenda en nam wel eens de strips mee die getekend werden door Willem de Vink. Die agenda werd dusdanig vaak door andere (baldadige) mede-leerlingen van mijn tafel of zelfs door de klas gegooid (zodat deze vaak al snel kapot ging), net als de vervangende “Ronduit”-agenda, dat ik na de eerste twee brugklassen besloot om vanaf het 3e jaar dan maar een “HEMA”-agenda te nemen.
Hoop voor Hier én Nu
Christus Jezus is namelijk niet alleen hoop voor- en op een zekere toekomst. Oók in de tijd waarin we nu leven mogen we ons vasthouden aan die Hoop, die Rots die Hij is voor ons.
Ook als we alwéér lezen en horen dat we ons nu niet meer op een opwarmende maar een kókende aarde zijn beland. Oók als we alweer geconfronteerd worden met nieuws over de oorlog in Oekraïne, ook als we alweer horen over geweld in de straten van ons eigen land, als we horen van de moeilijkheden, ziekte en ongeluk waar onze dierbaren doorheen gaan. Wanneer we zelf worden geconfronteerd met ziekte of moeten sterven. Er is Hoop.
“In Christus heeft God, die alles naar zijn wil en besluit tot stand brengt, ons de bestemming toebedeeld om vanaf het begin onze hoop te vestigen op Christus, tot eer van Gods grootheid.” (Efeziërs 1:11-12).
De belofte aan Noach
Wat was de belofte die Noach kreeg eigenlijk? Een belofte dat hij later bij God mocht zijn, na zijn overlijden? Een belofte dat hij nooit ziek zou zijn, nooit armoede zou kennen of nooit geconfronteerd zou worden met overlijden van geliefden zoals o.a. de Welvaartspredikers verkondigen?
“En de HEERE rook die aangename geur, en de HEERE zei in Zijn hart: Ik zal de aardbodem voortaan niet meer vervloeken vanwege de mens [..] Voortaan, al de dagen van de aarde, zullen zaaitijd en oogsttijd, koude en hitte, zomer en winter, dag en nacht niet ophouden.” (Genesis 8:21-22).
Dit is een algemene belofte, maar ook een waarschuwing, geldig voor ons allemaal. Voor gelovigen én ongelovigen! Want zoals we weten staat “koude en hitte” nu niet bepaald gelijk aan “leven in overvloed en rijke zegen”..
In Genesis 9 sluit God vervolgens zijn verbond met Noach én zijn nakomelingen. Noach wordt als beheerder over de aardbol aangesteld en in- en via hem de mensheid. Een taak waarin we als mensen jammerlijk lijken te falen, keer op keer. Ook die opdracht is namelijk generiek, voor alle mensen geldig net als het verbond met Noach.
Eeuwig Verbond met álle mensen!
“Ik maak Mijn verbond met u, met uw nageslacht na u, en met alle levende wezens die bij u zijn: de vogels, het vee en alle dieren van de aarde met u; van alles wat uit de ark is gegaan, tot alle dieren van de aarde toe. Ik maak Mijn verbond met u, dat niet meer alle vlees door het water van een vloed zal worden uitgeroeid, en dat er geen vloed meer zal zijn om de aarde te gronde te richten. En God zei: Dit is het teken van het verbond dat Ik geef tussen Mij en u, en alle levende wezens die bij u zijn, alle generaties door tot in eeuwigheid: Mijn boog heb Ik in de wolken gegeven; die zal dienen als teken van het verbond tussen Mij en de aarde. Het zal gebeuren, als Ik wolken boven de aarde breng en de boog in de wolken gezien wordt, dat Ik aan Mijn verbond zal denken, dat er is tussen Mij en u en alle levende wezens van alle vlees. Het water zal niet meer tot een vloed worden om alle vlees te gronde te richten. Als deze boog in de wolken is, zal Ik hem zien, en denken aan het eeuwig verbond tussen God en alle levende wezens van alle vlees dat op de aarde is. God zei dus tegen Noach: Dit is het teken van het verbond dat Ik gemaakt heb tussen Mij en alle vlees dat op de aarde is.” (Genesis 9:9-17)
Is het niet bijzonder dat we nog steeds dit teken van het verbond, dat God heeft gesloten met álle mensen, mogen zien? En dat we mogen weten dat Zijn Woord zegt dat óók God dit teken ziet? Dat Hij dit verbond met élk levend wezen heeft gesloten namelijk dat de seizoenen blijven bestaan, dat er nooit weer zo’n enorme vloed zal komen die al het leven verwoest?
Er is hoop, ook vandaag
Daar mogen we hoop uit putten. Niet alleen dat een dergelijke verwoesting niet meer gebeuren zal maar dat God een teken gesteld heeft om die belofte bij ons én bij Hemzelf in herinnering te brengen. Dat ook God herinnert wordt, door Zijn eigen teken aan de hemel, aan de mensen.
Elke dag is er wel ergens een regenboog te zien. Elke dag herinnert God zichzelf aan Zijn belofte. Elke dag zal Hij omzien naar jou en mij en aan ons denken. Zelfs als je niet gelooft in Hem.
Dat is niet dezelfde hoop die een christen heeft. Als gelovigen hebben we hoop voor vandaag én voor de toekomst, een leven na dit leven samen met onze Here en God. Maar zoals gezegd heeft dit ook in het hier en nu, vandaag, zoals Paulus al schreef een uitwerking. Want wij hebben een God van Hoop!
“De God nu van de hoop moge u vervullen met alle blijdschap en vrede in het geloven, opdat u overvloedig bent in de hoop, door de kracht van de Heilige Geest.” (Rom. 15:13, HSV)
“Deze hoop hebben wij als een anker voor de ziel, dat vast en onwrikbaar is en reikt tot in het binnenste heiligdom, achter het voorhangsel.” (Hebr. 6:19)
