Paulus spreekt in zijn brieven over het dilemma waar de gelovigen uit de Joden mee worstelden: Wet of Genade? Het Woord van God  leert ons over het verschil tussen de wet en genade.

Foto: Tien Geboden naast een kerk

‘Want Christus is het einde van de wet, tot gerechtigheid voor een ieder die gelooft’ (Rom. 10:4). De Wet doet zonde kennen (Rom. 3:20). De wet is een spiegel die ons voorgehouden wordt want deze wet is heilig en ook het gebod is heilig (Rom. 7:12).

De tegenstelling tussen de heilige wet en de zondige mens is groot. De vraag is, .. moeten we de Wet van Mozes, in de vorm van de tien geboden, nog steeds voorlezen in de kerk?

“Voor christenmensen heeft het oude verbond toch afgedaan? Ze vallen toch onder het nieuwe verbond met God? Of heeft Jezus zich voor niks geofferd? Hoe kan het dan toch zo zijn, dat de kerken nog steeds de Wet als uitgangspunt en leidraad van de eredienst proclameren en zo de gelovigen verhinderen om voor 100 procent in het nieuwe verbond te gaan staan?”, zo schrijft Marijn Burkunk.

‘Thans is echter buiten de wet om gerechtigheid Gods openbaar geworden, waarvan de wet én de profeten getuigen, en wel gerechtigheid Gods door het geloof in Jezus Christus, voor allen, die geloven … Want wij zijn van oordeel dat de mens door geloof gerechtvaardigd wordt zonder werken der wet’ (Rom. 3:21-22,28).

Moet je dan toch, als kerk, als “regel der dankbaarheid”, de wet blijven voorlezen? Wat is de consequentie als we in de Kerk de Wet van Mozes zo’n centrale plaats geven? Lees daarover meer in het artikel van Marijn Burkunk in CVandaag.