Religieus Geweld door Christendom

In een artikel in het Nederlands Dagblad onder de titel “Bij religieus geweld denken we snel aan de islam. Maar christenen moeten beter weten” schrijft Bisschop Gerard de Korte over het onderlinge religieuze geweld.

Religieus Geweld Kruistochten 1187 Saladin en Guy de Lusignan

In onze dagen denken veel mensen bij religieus geweld aan de islam. Maar ook christenen hebben helaas een uitermate gewelddadig verleden. Katholieken hebben vanaf de 16e eeuw lutheranen en calvinisten vermoord. Omgekeerd hebben calvinisten katholieken het leven genomen. Voor dit duistere verleden voelen veel christenen terecht ongemak, schaamte en schuld.” (Gerard de Korte)

Religieus Geweld

Er is door de eeuwen heen veel geweld geweest waarbij religie als excuus werd gebruikt. Religieuze leiders wilden macht of werden gecorrumpeerd door macht en verbonden zich hier aan. Wat we nu ook weer in de Oekraïne en Rusland zien. Waardoor het opeens ‘religieus geweld’ wordt genoemd.

Dit is echter geen religieus geweld. De kerkelijke leiders enerzijds en anderzijds kiezen partij in een wereldlijk conflict. Dat maakt het geen religieus geweld.

Ook veel geweld gepleegd door moslims, door de eeuwen heen bij oorlogen, was in mijn ogen vaak geen religieus geweld maar geweld waarbij de islam door de politieke leiders handig werd gebruikt. Hoewel de Islam in zichzelf natuurlijk wel geweld beloond middels beloftes van bijvoorbeeld rechtstreekse toegang tot het hiernamaals bij het sterven tijdens de Jihad inclusief de bekende beloningen van bijvoorbeeld de “72 maagden die in het paradijs wachten op de martelaren die voor het geloof gestorven zijn”.

Geweld en Christendom

In zichzelf is christendom niet gewelddadig, integendeel. Jezus zei niet voor niets tegen Petrus “Doe uw zwaard terug op zijn plaats, want allen die naar het zwaard grijpen, zullen door het zwaard omkomen” (Mat. 26:52).

Het geloof verbreiden of jezelf rechtvaardigen middels geweld is fout. Altijd. Het Oude Testament leert ons al: “Niet door kracht of door geweld maar door Mijn Geest zal het geschieden” (Zach. 4:6)

Pacifisme

Zelf ben ik “pacifist”. Ik heb geweigerd te dienen in het leger. En wel (lang verhaal kort) om de reden dat het Nederlandse leger (indertijd) een áánvalsleger was en geen defensief leger. Als gevolg daarvan moest ik een extra lange alternatieve dienstplicht vervullen wat ik dan ook heb gedaan. Want ik heb niets tegen de overheid. Een overheid, gezag, is een door God ingesteld fenomeen (Genesis 9:6; 1 Korintiërs 14:33; Romeinen 12:8).

Geloofsvervolging Dopersen in Nederland
Geloofsvervolging Dopersen in Nederland

Geweld tegen dopersen

Wat ik altijd weer mis in opmerkingen zoals die van Bisschop Gerard de Korte is dat in de geschiedschrijving het geweld tegen- en de vervolging van de ‘dopersen’ wordt verzwegen.

De schaamte en schuld over het religieus geweld vanuit met name de Reformatische kerken is tot op heden nihil. Dr. Klaas van der Zwaag schreef een boek over dit onderwerp ”Reformatie vandaag” (uitg. De Banier, Apeldoorn, 2017).

Doopsgezinden zijn volgens hem de „stiefkinderen” van de Reformatie. „Erkenning van Bijbelse aspecten van het doperdom zou de kerken van de Reformatie sieren”, aldus Van der Zwaag, kerkredacteur bij het Reformatorisch Dagblad. Hij ziet de blijvende waarde van het doperdom in diens pleidooi voor een radicaal christendom, discipelschap en navolging van Christus.Hij pleit ervoor om op basis van de „kernwaarden van de Reformatie” het gesprek aan te gaan met de Rooms-Katholieke Kerk en charismatische en evangelische stromingen, die hij ziet als nieuwe verschijningen van het oude doperdom. (Digibron)

Dit soort oproepen zijn kennelijk, helaas, nog steeds aan dovemansoren gericht.

Vijfhonderd jaar ‘doperse kerken’

In 2025 wordt 500 jaar doperdom internationaal herdacht, dit naar aanleiding van de eerste doperse gemeente in Zwitserland in 1525. De Doperse gemeenten en kerken hebben, net als de gerelateerde baptistenkerken, een lange historie inmiddels. In Nederland is er echter weinig aandacht voor, omdat protestanten hier overwegend “calvinistisch” zijn.

Het boek (omschrijving BOL) wil aandacht voor de vraag hoe de Reformatie in déze tijd gestalte zou kunnen krijgen, in een nieuwe context van enerzijds een veranderde Rooms-Katholieke Kerk en anderzijds nieuwe “doperse’ en charismatische vormen van kerk-zijn.

___
Binnenkort krijg ik een nieuwe leesbril en ik heb van de verjaardag nog een boekenbon liggen. Ik denk dat ik maar weer eens een boek ga kopen 🙂

Print Friendly, PDF & Email