De Raad voor de Kinderbescherming kan de rechter vragen om een ongeboren kind onder toezicht te stellen. Dit kan op ieder moment in de zwangerschap. Een ondertoezichtstelling van een ongeboren kind wordt een paar honderd keer per jaar gedaan.
De kinderbescherming schrijft:
“Bij kwetsbare zwangere vrouwen kan een vorm van vrijwillige of gedwongen hulp worden ingezet. Zodat hun ongeboren kind veilig ter wereld komt en opgroeit. Ongeboren en geboren kinderen hebben dezelfde rechten voor de wet als het gaat om kinderbescherming. Dat betekent dat er ook hulp beschikbaar is voor ongeboren kinderen en hun moeders.”
Ondertoezichtstelling ongeboren kind
Als de kinderrechter een OTS uitspreekt, “is dat uit bezorgdheid of uw minderjarige kind(eren) zich veilig kunnen ontwikkelen in uw thuissituatie.”, zo schrijft De Rechtspraak. Persoonlijk sta ik hier helemaal achter, dat zal je denk ik niet verbazen.
- Een rechter kan een kind onder toezicht stellen (van een ‘gecertificeerde instelling’, zoals Bureau Jeugdzorg), wanneer het zo opgroeit dat het in de ontwikkeling ernstig wordt bedreigd. Daarbij moet ook gelden dat de ouders onvoldoende hulp en zorg accepteren en niet kunnen instaan voor de verzorging en opvoeding van hun kind. Een ondertoezichtstelling kan ook voorafgaand aan de geboorte worden bepaald. Een kind waarvan de moeder zwanger is, wordt op grond van de wet als ‘geboren’ aangemerkt, als dit in het belang van dat kind is. (Scheerson Advocaten)
- Dat ten aanzien van een nog niet geboren kind een VOTS wordt toegepast is in de praktijk niet ongebruikelijk. [..] Hier was sprake van een zwangerschap tussen de 16 en 19 weken en had de moeder een alcoholverslaving, waarbij zij veelvuldig bier en sterke dranken dronk. In het verleden had de moeder ook drugs gebruikt en het vermoeden bestond dat zij dit nog steeds met regelmaat deed. Door de verslaving van de moeder waren er ernstige zorgen over de ontwikkeling van het ongeboren kind (KBS Advocaten)
Ik weet persoonlijk van een dergelijke situatie waarbij het kind direct na de geboorte bij de moeder vandaan werd gehaald en tijdens de zwangerschap al vanaf het prilste begin sprake was van ondertoezichtstelling. Het gebeurt vaker, bijvoorbeeld ingeval de moeder bewezen niet in staat is om kinderen te verzorgen. Dat kan allerlei redenen hebben; verstandelijke beperking, drank- en drugsverslaving, enzovoorts.
Kies Leven schrijft in een artikel over dit onderwerp:
Ongeveer 300 keer per jaar wordt een verzoek bij de rechtbank ingediend om een ongeboren kind onder toezicht te stellen. De redenen kunnen bijvoorbeeld zijn dat de moeder kampt met psychische problemen of zoals in deze situatie zij door haar gedrag het leven van het ongeboren kind in gevaar brengt. [..] In november 2020 werd bij de rechtbank in Den Haag een verzoek ingediend om een kind onder toezicht te stellen bij een zwangerschapsduur van ver vóór de 24 wekengrens. De zwangerschapsduur werd geschat op zestien tot negentien weken. De beoordeling van de rechter was: “dat het dringend en onverwijld noodzakelijk is dat het ongeboren kind van de moeder, hangend een nader in te stellen onderzoek naar de vraag of de ondertoezichtstelling geboden is, voorlopig onder toezicht wordt gesteld.”
Rechten ongeboren kind
Is het niet bizar dat in ons land énerzijds het een “recht van de vrouw” is om haar ongeboren kind te laten ombrengen (want: “Baas in eigen buik”) maar anderzijds de rechter kan bepalen dat een kind ter wereld moet komen en er zelfs rechtsmaatregelen worden genomen het ongeboren kind te beschermen tegen een moeder die niet capabel wordt geacht een kind groot te brengen? Zelfs al vóór de wettelijk bepaalde “levensvatbaarheid”?
Kees van Helden van Kies Leven concludeert, volledig terecht dat een “kind gerechtelijk onder toezicht gesteld kan worden als door het handelen van de moeder het kind schade berokkend kan worden. Hiertegen moet het worden beschermd ongeacht de zwangerschapsduur. Echter als een kind door het handelen van de moeder gedood kan worden door het laten uitvoeren van een abortus, dan is dat in Nederland tot vierentwintig weken zwangerschap geen probleem. Dit is niet uit te leggen.”
De abortuswetgeving is volstrekt strijdig met de rechten van het ongeboren kind, zoals die ook door de kinderbescherming en rechterlijke macht zondermeer worden onderschreven!
