De discussie over Abortus is, ook in Nederland, weer opgelaaid. De “baas in eigen buik” berichten op sociale media als Twitter en Instagram kwamen weer veel voorbij. Ook tegenstanders laten zich horen. Maar is er een alternatief voor abortus?
Er zijn voor-/tegen abortus veel argumenten. Eén argument is van religieuze aard. Persoonlijk ben ik helemaal geen voorstander van de huidige abortusparktijk. Integendeel. Ik heb daar in het verleden al eens een kritisch stuk over geschreven.
Ik kan mij goed vinden in deze bewoordingen.
“Het is voor mij onmogelijk om enthousiast te worden over abortus, dat lukt ook niet over palliatieve sedatie. Soms is er geen andere weg. De gedachte dat abortus ‘bevrijdend’ zou zijn voor wie dan ook, is mij vreemd. Maar nog vreemder komt mij het idee voor dat je andere mensen kan verplichten jouw religieuze ideeën te volgen, omdat anders de rechter ingrijpt. [..] Omdat ik denk dat God het alleen afkan, in ieder geval zonder staatssteun. Omdat de afstand tot het statelijke en het wettische, dat het christendom ook in zich draagt, serieus genomen moet worden.” (Trouw)
Misschien verbaast het u dat ik mij hier in kan vinden want “abortus is moord!” roepen mensen, vooral christenen, al snel. Ja. Er wordt inderdaad een leven beëindigd. Maar soms kan het écht niet anders. Wanneer de lichamelijke of geestelijke gezondheid van een moeder in het gevaar is of er sprake is van zwangerschap door misbruik.
Dat zijn echter slechts, ten opzichte van het totaal aantal abortussen, een relatief klein aantal gevallen per jaar. Ingeval van verkrachting (herinnert u zich de rel rond van der Staaij nog?) raakt ca. 7% van de vrouwen zwanger**. In Nederland zou dit neerkomen op enkele honderden gevallen per jaar gezien de cijfers en uitgaande van het feit dat het aantal in de praktijk hoger ligt zou het ergens tussen de 150 tot wel 1500 gevallen kunnen zijn. Maar dat is slechts een fráctie van het aantal abortussen in Nederland.
Baas in eigen buik?
Meestal wordt abortus gebruikt als voorbehoedsmiddel, in de categorie “Oops, I did it again” zelfs meerdere malen door veel vrouwen.
Wat in veel discussies ook altijd verzuimd wordt mee te wegen, want ‘baas in eigen buik’, is de vraag: wat zijn de rechten van de vader? Valt de baby in wording alléén onder het beschikkingsrecht van de vrouw? Er zijn altijd twéé (volwassen) mensen bij betrokken immers?
De abortuswet zegt dat de zwangere vrouw zelf beslist over een abortus, ongeacht haar leeftijd. De wet gaat er van uit dat je ook als minderjarige in staat bent een (verantwoorde) keuze te maken en dus geen toestemming nodig hebt van een partner of volwassene.
“Mark denkt hier honderd procent anders over en daarom mocht hij het niet weten. Ik hield het stil. Voor hem, voor vriendinnen, voor mijn ouders. Ik heb het met niemand gedeeld.” (Flair)
Er zijn meerdere situaties bekend en ook beschreven (zie hierboven) waarbij de vrouw besluit dat ze het kind niet wil en tot abortus overgaat zónder zelfs maar de eigen partner te informeren. Want, zoals gezegd, “baas in eigen buik” en kennelijk is de vrouw de enige die beschikt over leven of niet van de baby. Maar zodra het kind er is, is het opeens een “gedeelde verantwoordelijkheid”…
De huidige abortuspraktijk
Dat er weer een gesprek op gang komt over de huidige abortuspraktijk is alleen maar goed. Soms moet je dingen herijken en kijken of de bestaande situatie nog steeds voldoet. Immers; >90% van de abortussen had voorkomen kunnen worden door goede voorlichting en gratis voorbehoedsmiddelen.
De kosten voor de ca. 35.000 abortussen in Nederland bedragen namelijk minimaal €16.835.000 tot €32.480.000 per jaar. Ik vind dat serieus geld. Afgezien van allerlei etische en morele bezwaren, die mensen serieus kunnen hebben (ook als ze géén christen zijn), is dit een kostenpost die grotendeels voorkomen kan worden.
Zelfs evolutionisten hebben bezwaren tegen abortus: “The question is: How and why did evolution produce such a behavior? What fitness calculation is satisfied by terminating the life of your own child?”
Tot slot is er sprake, bij veel vrouwen, van lichamelijke en vooral ook vaak geestelijke schade na abortus. Veel vrouwen gaan door een rouwproces na abortus. Dat moet absoluut niet weggewuifd worden. Het is een zware ingreep!
Er zijn dus, buiten de christelijke ethische bezwaren, bezwaren op grond van
- de schade die abortus aanricht bij de vrouwen die het ondergaan;
- bedreiging voortbestaan van de soort (evolutionisten) en uitroeiing van gezonde(!) mensen;
- de financiële bezwaren en bezwaren omtrent belasting van zorgmedewerkers hiermee,
Dat zijn afwegingen die meegenomen moeten worden als je het mij vraagt.
Is er een alternatief voor abortus?
Als je je verzet tegen abortus, als christen, is de ‘religieuze’ argumentatie nimmer geldig in deze maatschappij.
De (seculiere) wereld om ons heen heeft daar domweg geen boodschap aan. Zij erkent God niet, gelooft niet in de normen en waarden die in de Bijbel worden gegeven. Het heeft dan ook totaal geen zin hen ‘met de Bijbel om de oren te slaan’ en de discussie op die grond, maatschappelijk, te voeren. Daarnaast is er ook nog sprake van een scheiding tussen kerk en staat. De wetgevende macht staat niet onder het gezag van de Bijbel en andersom ook niet.
Ik moet denken aan de vroege christenen, in de tijd van het Romeinse Rijk. Wat deden die met kinderen die als inferieur werden gezien en letterlijk werden ‘weggeworpen‘? Ze namen ze op in hun gezin en verzorgden ze.
Da’s beter dan met spandoeken bij een kliniek staan schreeuwen; een alternatief bieden. Ben je ‘tegen’ zorg dan dat je niet alleen ‘tegen’ bent maar de vrouw die ongewild zwanger is, en kind, een alternatief biedt. Waardoor er meer opties komen.
Eén alternatief is adoptie. Er zijn talloze mensen in Nederland die kinderloos zijn en dolgraag een kindje willen. Nu worden die van ver gehaald. Dat is belachelijk. Enerzijds doden we (gezonde) kinderen, anderzijds halen we ze van ver vanwege de kinderwens van andere stellen.
Een ander alternatief is, ingeval er financiële problemen zijn als oorzaak, mensen een hoger kindgeboden budget te bieden. Dat is, gezien het dalende aantal geboorten, sowieso een goed plan. Bijvoorbeeld een KGB die dusdanig hoog is tussen het 1e en 5e levensjaar dat een vrouw voor haar kind(eren) kan zorgen.
Mogelijk zouden (christelijke) politici dáár eens over na willen denken en zich dáár voor willen inzetten?
___
** Volgens het FIOM raken 8 op de 1000 vrouwen in Nederland zwanger door seksueel misbruik. De groep vrouwen in de leeftijd 10-50 jaar, de groep welke zwanger kan worden normaliter, is ca. 4.244.000 vrouwen (CBS, bevolkingsgegevens 2018). Als de bewering van het FIOM juist is zou dat neerkomen op 33.952 vrouwen die op die manier zwanger zouden worden per jaar. Bij zo’n 170.000 geboorten per jaar zou dan, als de cijfers van het FIOM kloppen, van het aantal kinderen dat geboren wordt bijna 20% door misbruik zijn. Dat aantal lijkt mij persoonlijk schromelijk overdreven door het FIOM.
