Dat Mohammed voor de Islam putte uit het Jodendom en het Christendom is niet onbekend. Hij creeërde een godsdienst die een mengvorm is van oude Arabische, Joodse en Christelijke tradities en verhalen uit de Bijbel.
De verwijzingen naar de openbaringen die hij zou hebben ontvangen van de Engel Gabriël is wat dat betreft een overduidelijke indicatie. Maar ook het aanbidden van ‘Allah’ was geen oorspronkelijk idee, immers dat deed men op het Arabische schiereiland al heel lang daarvoor.
Volgens de traditie zou Mohammed zich rond zijn 40e levensjaar in de maand ramadan hebben teruggetrokken in de grot van Hira toen de engel Djibriel (Gabriël) aan hem zou zijn verschenen en hebben aangewezen als de profeet van Allah.
Himyar
Eén van de bijzondere verhalen uit de Arabische geschiedenis, is de historie van de Jeminitische Joden of beter gezet het Joodse Rijk in Jemen: Himyar.
“Himyar was een dominante staat in Arabië tot 525 n.Chr. Hun economie was gebaseerd op de landbouw, en hun export bestond vooral uit wierook en mirre. Vele jaren vormden de Himyaritische handelaren een tussenpersoon tussen Oost-Afrika en de Mediterrane wereld. Vaak werd via Himyar Afrikaans ivoor in het Romeinse Rijk verhandeld. Schepen van Himyar zeilden langs de Oost-Afrikaanse kust. Vanaf 300 n.Chr. ging het dagelijks leven in Himyar gepaard met wanorde en onrust. Uiteindelijk leidden buitenlandse oorlogen ertoe dat Himyar ten onder ging. Axum, een christelijke staat in het huidige Ethiopië en Eritrea, viel Tihamah en Najran binnen in 340 n.Chr., gebruikmakend van een burgeroorlog binnen Himyar. [..]
Rond de vijfde eeuw n.Chr. bekeerden enkele koningen van Himyar zich tot het Jodendom. Dit had een politieke reden: door de hevige competitie en rivaliteit tussen het christelijke Byzantijnse Rijk en het zoroastrische Perzië, was het van vitaal belang neutraal te blijven om de Arabische handelsroutes welvarend te houden. [..]
De Joodse monarchie in Himyar overleefde de tand des tijds nog enkele decennia. Uiteindelijk werd het veroverd tijdens de regeringsperiode van Dhu Nuwas, die in 523 n.Chr. het gebied van de christelijke Najran binnenviel. Hij slachtte de bevolking af. Toen de koning van Axum, een christelijk koninkrijk in Oost-Afrika, dat ter hore kwam, viel hij Himyar in 525 n.Chr. binnen en stootte Dhu Nuwas van de troon. ” (Wikipedia)
Oorsprong van de Islam
Historicus Jona Lendering schrijft hier onder andere het volgende nog over:
“In 70 verwoestten de Romeinen de joodse tempel in Jeruzalem. Joden herdenken het tot op de dag van vandaag. In 114-117 haalden ze meedogenloos uit naar de joodse bewoners van Egypte, Cyrenaica, Cyprus en Mesopotamië. In 132-136 waren de opstandelingen rond Bar Kochba aan de beurt. Duizenden, tienduizenden sloegen op de vlucht. Minimaal één groep vluchtelingen lijkt te zijn geëmigreerd naar het Arabische Schiereiland, maar we hebben daarover geen teksten. Misschien zullen archeologen nog eens sporen van de joodse aanwezigheid vinden, maar het staat te bezien of de Saoedische autoriteiten veel geld zullen uittrekken voor zulke vondsten. Hoewel we dus weinig weten over deze groep, moeten ze er zijn geweest, want in de Late Oudheid woonden er veel joden in wat nu Jemen heet. Sterker nog, er was een Joodse staat: Himyar. [..]
Himyar is niet wereldberoemd, maar wel belangrijk. In de eerste plaats omdat de Arabische joden en christenen, samen met de mensen van de Hums-beweging, de modellen zijn geweest voor de profeet Mohammed.” (Mainzer Beobachter)
Je kunt dus stellen dat zonder de invloed en inspiratie van het Jodendom en Christendom de Islam niet had bestaan. Bijbelverhalen -al dan niet correct weergegeven of vermengd met andere, Arabische, tradities en volksgeloof- zijn dan ook opgenomen in de Koran alsmede expliciete verwijzingen naar de Bijbel (Thora en Psalmen, verwijzing naar de Evangelieën als “openbaring aan Isa”).
Volksgeloof
De Islam kent verschillende varianten; naast de Soennitische en Sjiitische Islam is er (daarbinnen) ook nog een onderscheid in de ‘volksislam’ en de ‘schriftelijke islam’.
Het gaat te ver om hier diep op in te gaan maar het is vooral de volksislam die “een godsdienst is van geesten”. “Islamtische theologen hebben vaak enkel minachting voor de volksislam; hetzelfde geldt voor westerse experts”. Volgens Mohammed echter waren geesten en demonen alomtegenwoordig en hij sprak ook over zijn “persoonlijke demon” die overal waar hij heenging bij hem was – en ook in de Koran zelf “komen we zelfs een schare demonen tegen, die getuigen van hun geloof in Allah en Mohammed”1).
Hier zie je duidelijk de invloed terug van het volksgeloof zoals dat leefde op het Arabische schiereiland.
“Het aanbidden van Allah was echter geen bedenksel van Mohammed. Ook zijn heidense landgenoten, die hij minachtte omdat ze de afgoden vereerden, kenden Allah. Zij wisten dat er één enkele Allah, die boven alle vrouwelijke en mannelijke afgoden troont. Zelfs de Koran bevestigt dit.” 1)
Wat Mohammed, met succes, heeft gedaan is de drie belangrijkste religieuze stromingen op het Arabische schiereiland, in die tijd, samenvoegen tot één middels de ontwikkeling van zijn eigen godsdienst, de Islam. Dit ging, zoals bekend, gepaard met geweld.
Kaart: PHGCOM, CC-BY-SA 3.0.
Geweld
De nakomelingen van de Himyarieten, namelijk de aristocratische families van Dhu’l-Kala en Dhu Asbah, speelden onder andere een prominente rol in dit geweld in het vroege islamitische Syrië. Ze leidden de Zuid-Arabische contingenten van het moslimleger tijdens de verovering van Homs in 638 en droegen bij aan het maken van Homs tot een centrum voor de nederzetting, cultuur en politieke macht van Zuid-Arabië.2)
Tot op de dag van vandaag zien we veel geweld gerelateerd aan de Islam. Denk aan ISIS maar ook regimes zoals die in Afghanistan (Taliban), van Iran en de diverse terreurbewegingen als Hamas en Hezbollah. Volgens de nationaal coördinator terrorismebestrijding is de grootste terreurdreiging, in Nederland, de ‘jihadistische islam’.3)
“De ware Islam een zeer politiek getinte godsdienst. Daarom ziet de schriftislam zichzelf niet alleen als godsdienst, maar ook als politieke beweging. De volksislam heeft nauwelijks interesse in politiek en zoekt heil veeleer bij zijn ‘heiligen’. Toch hebben beide leefwijzen van de Islam één ding gemeen: ze kennen de levende God niet”. 1)
Dit alles maakt duidelijk dat God (JHWH) en Allah niet dezelfde God zijn. Integendeel. Het is dan ook niet mogelijk dat moslims, christenen en joden ‘samen optrekken’. Wij dienen, als christenen, de God van Abraham, Izak en Jakob die zich heeft geopenbaard als de “Ik Ben”.
____
1) Citaten uit “De Allah van de Koran, door welke geest geleid?”, Moussa Afschar
2) https://en.wikipedia.org/wiki/Himyarite_Kingdom
3) https://www.nctv.nl/onderwerpen/dtn/jihadisme-en-radicale-islam
