Mag angst een drijfveer voor vaccinatie zijn? Angst als drijfveer voor vaccinatie is volgens veel mensen niet goed. Toen de autogordel werd ingevoerd waren er heel veel mensen die daar niet aan wilden. Allerlei drogredenen werden aangevoerd. Uiteindelijk won de angst voor dodelijke ongelukken het van de bezwaren.
We noemen eens een aantal toen geldende bezwaren onder de automobilisten tegen het dragen van de veiligheidsgordel. Zo zou bij een ongeluk de automobilist worden vastgeklemd in de auto. Zeker bij brand zou dat levensgevaarlijk zijn. Gordels waren ook een gevaar omdat zij zouden voorkomen dat mensen bij een ongeval uit de auto werden geslingerd en ze zouden ook verwondingen veroorzaken. Ook feiten als overbodigheid bij lage snelheden, het in de hand werken van bewegingsvrijheid en het gebrek aan nut bij aanrijdingen van opzij werden genoemd. (AMKlassiek)
Wie stapt er nu nog in een auto zonder autogordel? De argumenten die je leest kun je zó vertalen naar de huidige argumenten die de anti-vaccinatiebeweging aanvoert! Net als dat er toen een natuurlijke antipathie was tegen gordels dragen, is er nu een antipathie tegen vaccinatie, gevoed door allerlei theorieën over ‘de overheid’, de ‘main stream media’, de ‘big pharma’ en andere oneigenlijke argumenten. Het is een bekend fenomeen: verzet tegen verandering. De mens is, van nature, nu eenmaal behoudend.
Dat verzet wordt alleen weggenomen als mensen de voordelen zien en ervaren. Bij autogordels gebeurde dat al snel; het aantal ongelukken met dodelijk afloop nam af. Bij de vaccinaties zien we dat nu ook; er zijn minder mensen die zich verzetten nu ze zien dat het simpelweg werkt. De vaccinatiebereidheid is flink gestegen daardoor. Mensen zien dat het werkt, dat de bijwerkingen ontzettend meevallen, dat het voordelen oplevert (Vakantie!) en krijgen steeds meer vertrouwen in de (voordelen van) vaccinaties.
De meeste mensen die zich niet laten vaccineren hebben angst voor de vaccinatie om allerlei redenen. Ze noemen de mensen die zich wél aan de maatregelen houden en zich laten vaccineren vaak “bang” en “schaapjes”. Maar in discussie en gesprekken heb ik gemerkt dat veel mensen, gevoed door allerlei theoriën en desinformatie, vaak véél angstiger zijn dan de gemiddelde Nederlander die zich aan de maatregelen houdt en laat vaccineren.
Bang voor de dood
Ik werd verweten “bang voor de dood” te zijn. Nu ben ik dat niet. Omdat ik geloof dat ik na mijn overlijden naar mijn Hemelse Vader zal gaan. En veel mensen die mij lief waren en zijn voorgegaan terug zal zien. Maar dat is toch geen reden om Russisch Roulette te gaan spelen?
Maar stel dat angst wel je drijfveer is, wat dan nog? Is dat erg? Als angst je drijfveer is om niet te vaccineren kan dat veel verdergaande gevolgen hebben. Niet alleen voor jezelf (368x zo veel kans om te overlijden) maar ook voor je omgeving. Je ouders, je kinderen, je familie, vrienden, buren, collega’s. Je eigen angst laten prevaleren boven de gezondheid van een ander vind ik, eerlijk gezegd, niet erg sociaal.
Gevaccineerd
Inmiddels zijn mijn vrouw en ik beide eindelijk volledig gevaccineerd. Corona heeft ons niet getroffen. Dat heeft niets te maken met ons immuunsysteem of dat we ons zestien maanden opgesloten zouden hebben als een ‘bang schaap’ (uiteraard hebben we ons aan de maatregelen gehouden). Het is ook domweg geluk. Ik ken mensen die er namelijk wel door getroffen zijn geweest, soms met zeer heftige gevolgen. En het coronavirus is een aantal keren vlák langs ons heen gegaan.
