Pointer heeft afgelopen vrijdag aandacht besteed aan Bijbels Beraad Man/Vrouw en hun “strijdt tegen homoseksualiteit”. In de uitzending en in een eerder artikel concludeert Pointer, van KRO/NCRV, “de afgelopen paar jaar stagneerde de acceptatie van homo- en biseksualiteit in Nederland.”. Zij wijten dit mede aan de organisatie Bijbels Beraad Man/Vrouw. Zonder daar overigens ook maar énig bewijs voor te leveren.

De stichting Bijbels Beraad Man/Vrouw is voortgekomen uit de werkgroep die de Nashville-verklaring naar het Nederlands vertaalde en publiceerde.

Wat zegt de Bijbel over genderdiversiteit en homoseksualiteit?

Wat zegt de Bijbel over het vraagstuk van genderdiversiteit en homoseksualiteit? Kunnen we als gelovigen vanuit Bijbels perspectief daar iets over zeggen? Op de website van de Stichting Yarah is indertijd een uitgebreid stuk verschenen over de Nashville-verklaring.

De kerk heeft zich, naar mijn oordeel, niet uit te spreken over wat er in de wereld om ons heen gebeurt als in dat wij ons niet normatief kunnen opstellen richting de seculiere wereld. Anderzijds kan de seculiere wereld óók niet zich normatief opstellen naar de kerken, gemeenten en christelijke schoolbesturen.

Indoctrinatie door Bijbels Beraad Man/Vrouw?

In de uitzending wordt gesteld dat er sprake is van “indoctrinatie” door Bijbels Beraad Man/Vrouw. Persoonlijk vind ik dit vergezocht. Het tegenovergestelde kan immers óók beweerd worden wanneer we het hebben over de (soms aan het militante grenzende) voorlichtingsprogramma’s en campagnes van COC e.a. over homoseksualiteit en LHGBTi?

Wanneer kinderen wordt voorgehouden, op zeer jonge en beïnvloedbare leeftijd, dat het ‘normaal’ is dat je denkt dat je van het andere geslacht bent (een psychische stoornis volgens DSM-iV en tegenwoordig in DSM-V een diagnose (mirror)) is dit immers ook (een vorm van) indoctrinatie?

Een diagnose wordt alleen gesteld wanneer er klachten, een “ziektebeeld” is:

Een diagnose wordt (na verwijzing door de huisarts) vastgesteld door een psycholoog of psychiater. Deze kijkt naar al je klachten en symptomen door vragen te stellen en naar je te luisteren, soms vragenlijsten af te nemen en je gedrag te observeren. Hij kan vervolgens aangeven waar de klachten en symptomen vandaan komen. (Patiëntenfederatie).

Bijbels Beraad Man/Vrouw is het niet eens met de manier waarop zij door Pointer in het programma neergezet worden. Ze laten via hun website weten:

In het programma wordt een ongenuanceerd en eenzijdig beeld neergezet van de wijze waarop binnen christelijke kring wordt omgegaan met homoseksualiteit. In de afgelopen weken heeft Bijbels Beraad M/V op verzoek informatie gedeeld met de redactie van Pointer. Helaas heeft dat in de uitzending niet geleid tot een representatief beeld van het werk en de visie van Bijbels Beraad M/V. 

En verder stellen zij:

Orthodoxe christenen strijden niet tégen homoseksuelen. Er is geen sprake van de gedachte dat homoseksualiteit bij ons niet voorkomt, zoals godsdiensthistoricus David Bos in de uitzending beweert. Bijbels Beraad M/V erkent de gevoelens en de (eenzame) strijd van (jonge) christenen met homoseksuele gevoelens. Zij hebben hun familie, hun school en hun kerkelijke gemeente hard nodig. Bijbels Beraad M/V ziet het als een belangrijke taak om scholen en kerken toe te rusten om (jonge) christenen met homoseksuele gevoelens te ondersteunen. Vooral voor christenen met homoseksuele gevoelens is het pijnlijk dat in de uitzending van Pointer een eenzijdig beeld wordt neergezet van hoe in reformatorische kerken en op reformatorische scholen met homoseksualiteit wordt omgegaan.

Homoseksualiteit ‘een hoofdzonde’?

In de uitzending van Pointer wordt ook mevrouw Mariët Baaij, opgegroeid in de Gereformeerde Gemeente, geïnterviewd. Zij is lesbisch én christen. Ze stelt dat homoseksualiteit door Reformatorische en Evangelische christenenen als een ‘hoofdzonde’ wordt betiteld in het Christelijk geloof en mensen beschadigd raken door de kerk.

Dat mensen beschadigd raken in de maatschappij, en dus ook in de kerk, is zonder twijfel waar. Maar dat homoseksualiteit “een hoofdzonde is binnen het christelijke geloof” is pertinent onwaar. In zéér veel kerken is er namelijk brede acceptatie voor homoseksuele mensen. En ook in orthodoxe én Evangelische kring zijn er steeds meer gelovigen die in liefde omzien naar hen die zich anders voelen. Een klein smaldeel denkt zoals mevrouw Mariët Baaij hier stelt. Het is zéker geen dogmatisch standpunt.

En hoewel ik persoonlijk anders denk over deze zaak (zie mijn artikel over het homohuwelijk en over het huwelijk in zijn algemeenheid) ben ik toch wel van mening dat overheid en pers zich hier niet mee te bemoeien hebben – net als, nogmaals, de kerk zich niet te bemoeien heeft met ‘hen die buiten zijn’.

“Wees elkaar niets schuldig, behalve liefde, want wie de ander liefheeft, heeft de gehele wet vervuld.” – Romeinen 13:8